Η Αγία Υπομονή, δεν γιορτάζει σήμερα, αλλά ΤΗΝ "έφερα", γιατί την "θυμάμαι", κάθε μέρα!
Η ζωή μας απαιτεί μεγάλη υπομονή, χρειαζόμαστε ΤΗΝ ΑΓΙΑ!
Για ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ, διαβάστε ΕΔΩ!
Ποιος το περίμενε στ’ αλήθεια, να βγουν ψευτιές και παραμύθια και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους, που μας τα `λέγαν κάθε βράδυ απ’ τα Λονδίνα τους.
Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει, δε θα το βάλουμε μαράζι και δε θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε, γιατί δεν είν’ πρώτη φορά που μας τη σκάσατε και στην υγειά σας μια οκαδούλα εμείς θα πιούμε και στη μικρή την Ελλαδούλα μας θα πούμε:
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου και στα παλιά παπούτσια σου, γράψε όσα λέν οι εχθροί σου.
Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά, οι σύμμαχοι στη μοιρασιά, κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις, γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις. Σε κάθε χιονισμένη ράχη, σαν πολεμούσαμε μονάχοι, όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε και μεσ’ στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.
Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα, η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα, ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε, να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε.
Μα φυσικό θα μας φανεί κι αυτό ακόμα και στην Ελλάδα μας θα πούμε μ’ ένα στόμα:
Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου κι όσο μπορείς κρατήσου και στα παλιά παπούτσια σου, γράψε όσα λέν’ οι εχθροί σου.
Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά, οι σύμμαχοι στη μοιρασιά, κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις, γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.
ΠΗΓΗ
***
ΣΧ. Εδώ, δεν φέρνω συνήθως μουσική, αλλά λόγω της ΗΜΕΡΑΣ, επιβάλλεται!
Δημόσια Προσευχή για τον μικρό Παναγιώτη - Ραφαήλ!
.... Ο καθένας μας, με δικά του λόγια....
Είναι και τα λεφτά, σίγουρα, μα η ΔΥΝΑΜΗ της ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, κάνει τα μεγαλύτερα Θαύματα!
Ήδη το όνομά του, λέει πολλά!
*** Βιβλίο Νίκου Γ. Διαμαντάκου - Εκκλησίες και εξωκλήσια της Ζαγοράς (Β' Έκδοση επαυξημένη και βελτιωμένη)
Εκείνη την δύσκολη για μένα ημέρα (6/8/19) επισκεπτόμενη τον Ιερό Ναό του Σωτήρα, Ζαγοράς, ΕΔΩ, αγόρασα το βιβλίο "του", που είναι για "μας" και για το μέλλον... να το διαβάζουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.
...Φυσικά το ξεφύλλισα και διάβασα αποσπασματικά τις επόμενες μέρες, γιατί είχα και μαστορέματα...
Ήθελα να το παρουσιάσω, μα μου έλειπαν φωτογραφίες!
Πρώτη σκέψη ο κήπος!
Κι όταν είδα την νεροκολοκυθιά μου πεσμένη στο τσιμέντο, ενώ την είχα δεμένη, να φτάσει στο μπαλκόνι μου, γονάτισα και την μάζεψα.
Αυτό το φυτό, "κάτι" λέει σε μένα, συνήθως.
Φυτρώνει μόνο του, πια, εκτός απ' την πρώτη χρονιά που είχα ρίξει σπόρους του αδελφού μου.
Για πολλούς λόγους, με συγκινεί.
...Μετά απόρησα, πως φωτογράφησα και το βιβλίο, εκεί, κάτω!
Αυθόρμητη κίνηση, πείτε εσείς, Ένωση Ιερών που πρέπει να ξαν' ανεβούν ψηλά, ένιωσα εγώ.
Αγρυπνία Αγίου Νεκταρίου Νέας Ιωνίας, Βόλου, 2-3 Σεπτέμβρη 2019
..."Άρπαξα" ότι μπορούσα... για να "φιλέψω", κι έτρεξα...
...Ήξερα ότι με περίμενε, κι αυτό, έφτανε!
Όσο για τις κουνημένες φωτογραφίες μου, δεν είναι φωτογραφίες, είναι ΣΤΙΓΜΕΣ!
Γι' αυτό και δεν σβήνω, καμία!
ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ!
Την παραμονή της εορτής, στις 7μ.μ., θα πραγματοποιηθεί η επίσημη υποδοχή της Ιεράς Εικόνος Παναγίας Άνω Ξενιάς, την οποία θα κομίσει ο Ηγούμενος της Μονής Αρχιμ. Νεκτάριος Υφαντίδης. Θα ακολουθήσει ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, μετ’ αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος. Στις 9.30μ.μ. θα ξεκινήσει Ιερά Αγρυπνία, η οποία θα απολύσει στις 1.30π.μ. Ανήμερα της εορτής θα τελεστεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Πρωτ. Χαριλάου Παπαγεωργίου, ο οποίος θα ομιλήσει.
Την παραμονή της εορτής θα τελεστεί ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, προεξάρχοντος του Αρχιμ. Σεραφείμ Κοντακτσή, ο οποίος θα κηρύξει τον Θείο Λόγο. Ανήμερα της εορτής θα τελεστεί πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Αρχιμ. Αμφιλοχίου Μήλτου, ο οποίος θα ομιλήσει.
Σχ. Είναι Δευτέρα βράδυ 2/9/19 ώρα 10 παρά και γύρω στις 9 και 30, χτυπούσαν σαν τρελές οι καμπάνες του Αγίου Νεκταρίου, της Νέας Ιωνίας.
Απόρησα...
Μέχρι και ο άντρας μου το πρόσεξε!...
"Τι συμβαίνει; Γιατί χτυπάνε;"
...Έμαθα, πολύ σύντομα.
Εκείνο που με σόκαρε, είναι ένα "όνειρο", προχθεσινό.
Μα ΠΟΣΟ ΖΩΝΤΑΝΟΣ είναι ΑΥΤΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ;
ΠΟΣΟ:
...Τον ρώταγα μέρες: "Πού θα με πας του Σωτήρος; Μόνο ΕΣΥ, ξέρεις!"
Μόνη μου δεν έκανα πρόγραμμα.
Να... που με πήγε, ΟΠΟΥ ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΚΡΙΝΕ!... πως έπρεπε.
Και στον Ιερό Ναό Του, που τελικά ήταν κλειστός, αλλά μου άνοιξε ο Μανώλης, για να μην κουραστεί ο παπα-Δημήτρης.
Μπαίνοντας στο προαύλιο, είδα πολύ κόσμο στο μεγάλο τραπέζι, έξω απ' το σπιτάκι του παπά - Δημήτρη, κι όσο γινόταν πιο διακριτικά, έτρεξα να προλάβω ανοιχτή την εκκλησία.
...Δεν ήταν όμως, ανοιχτά, κι έτσι ξεκίνησα να φύγω.
Γυρνώντας, με είδε ο παπάς κι η παπαδιά, επέμεναν να καθίσω στο τραπέζι τους, έστω για ένα καφεδάκι και κουλουράκι... πώς να μην καθίσεις, όταν σε κοιτάζει συγκινημένος ο δάσκαλός σου;
"Α! Ώστε είσαι η Κατερίνα Σταματίου! Η μαθήτριά μου...!"
Δεν ξέρω από πια συζήτηση τον διέκοψα, κι ήταν ακόμα δακρυσμένα τα μάτια του, πάντως, συγκινήθηκα πολύ.
Ο παπά - Δημήτρης επέμενε να μου ανοίξει την Εκκλησιά για το κεράκι μου, ο Μανώλης πρόθυμος, είπε: "Θ' ανοίξω εγώ!"
...Κι έτσι, τρέξαμε κι οι δυο μας, γρήγορα στην Εκκλησιά, γιατί στον Άγιο Γεώργιο, η κηδεία περίμενε...
Μέσα στην Εορταστικά στολισμένη Εκκλησία, είδα και το βιβλίο του δασκάλου μου, σε νέα Έκδοση, επαυξημένη και βελτιωμένη και φυσικά, το αγόρασα.
"Έλα και θα τον προλάβεις, να σου γράψει και αφιέρωση!" είπε ο Μανώλης, μα όταν βγήκαμε απ' τον Ναό, είχαν φύγει όλοι απ' το τραπέζι, εκτός απ' τον παπά - Δημήτρη που με περίμενε να με πάρει με τ' αυτοκίνητο, μην τρέχω με τα πόδια, είναι και μακριά.
Ο ξάδελφος παπα-Δημήτρης, με πήρε μαζί του, να πάμε να χαιρετήσουμε μαζί, τον κοινό μας ξάδελφο Νίκο που Έφυγε νωρίς και απρόοπτα. (Ανακοπή στην θάλασσα).
Αυτό ξεφύτρωσε σε άλλη γωνιά, είναι το γ' κατά σειρά που βρήκα στην αυλή μου.
