Πήγα στο φεις να δω καμιά είδηση. Κορυφαίες αναρτήσεις πρωταγωνιστεί το survivor.
Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν είδα, δεν ξέρω, δεν κατηγορώ.
Παλιότερα δεν έχανα τίποτα, αλλάζει ο άνθρωπος μεγαλώνοντας, πήγα να βγω και πέτυχα αυτή την Προσευχή μιας γιαγιάς!
Δεν το βρίσκω τυχαίο, θέλω να συμπροσευχηθώ κι εγώ για το εγγόνι της, να ξεπεράσει ΟΛΑ του τα προβλήματα και συνάμα να γράψω παρακάτω, ένα θαύμα του Αγίου που έκανε τελευταία σε έναν δικό μου άνθρωπο και είχα κατά νου, να το καταγράψω.
Μεγάλη η Χάρη Του, να βοηθάει όλον τον κόσμο και να προσέχει την αγαπημένη μας Λέσβο!
(Υγ. Έσβησα το όνομα της γιαγιάς, γιατί μετά πρόσεξα ότι είναι κλειστή η ομάδα, κι ίσως δεν έχω δικαίωμα αναδημοσίευσης, μα είναι Συνπροσευχή, για ΚΑΛΟ είναι, αδυνατώ να το σβήσω, ας με συγχωρήσουν, παρακαλώ! )
*****
Απόγευμα ήταν κι ένα μηχανάκι μ' ένα ζευγάρι πήγαινε στην πορεία του, ευθεία. Τα παιδιά δεν φορούσαν κράνος, ένας δρόμος χώριζε τα σπίτια τους και πήγαιναν απ' το ένα σπίτι στο άλλο.
Δε ξέρω και να τα περιγράψω σωστά, αν και είδα το σημείο, και τα ξερά αίματα, μέρες μετά.
Από ανηφόρα και με στοπ, από αριστερά, βγήκε μια κοπέλα με αυτοκίνητο και τους χτύπησε.
Την κοπέλα στο γόνατο (το τσάκισε) και μηχανάκι και παιδιά έπεσαν κάτω.
Το αγόρι χτύπησε στο κεφάλι, χιλιοστά το χώριζαν απ' το κράσπεδο. Λίγο ακόμα και θα έμενε στον τόπο.
Αίματα άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπό του, πρόλαβε να προσευχηθεί, έχοντας ακόμα τις αισθήσεις του.
Κι εκεί, πριν τις χάσει, είδε ένα αυτοκίνητο να σταματά. Άνοιξε η πόρτα, κατέβηκε ένας κύριος, ήταν χειρούργος ορθοπεδικός Μεγάλου Νοσοκομείου Αθηνών.! του έδωσε τις πρώτες βοήθειες, σταμάτησε την αιμορραγία, ετοίμασε τα παιδιά και τα δυο και τα πήρε έτοιμα και σωσμένα το ασθενοφόρο και τα πήγε Νοσοκομείο.
"Ο Άγιος Ταξιάρχης με έσωσε!" μου είπε. "Οκτώ ράμματα μόνο, αλλιώς θα κλαίγατε..."
"Πώς το ξέρεις αγόρι μου, ότι σ' έσωσε Αυτός ο Άγιος;"
Η κοπέλα μου τον έχει Προστάτη της, τον επισκέπτεται συχνά, και λίγο πιο πέρα από κει, έχει ένα Προσκυνητάρι αφιερωμένο Σ' Εκείνον!"
...Δεν αμφέβαλλα, φυσικά, απλά ήθελα ν' ακούσω!
Ξέρω την Δύναμη του Αγίου, έχω πάει κι εγώ στον Ταξιάρχη τον Μανταμάδο, Τον είχα δει να κοκκινίζει (χρόνια πολλά πίσω, τα παιδιά μου ήταν μικρά), έχω ακούσει για πολλά Θαύματά Του, έχει κάνει και σε άντρα φίλης μου Θαύμα και του έχει τάξει το σπαθί της.... (δε ρώτησα αν μπόρεσε ακόμα, να το πάει.)
Μεγάλη η Χάρη Του, Τον ευχαριστώ κι εγώ που προστάτεψε με τις φτερούγες Του αυτά τα δυο παιδιά!
Θαύμα ήταν ΘΑΥΜΑ!
Δεν περνάνε τυχαία οι πραγματικοί γιατροί στον δρόμο, όταν σε τρακάρουν...!
Δεν το έγραψα στην ώρα του, γιατί και τότε έλειψα πάλι, δεν το είχα εμπεδώσει στις μεγάλες του διαστάσεις.... από πόση στεναχώρια μας γλύτωσε!...
Τον Ευχαριστούμε και τον Δοξάζουμε, έτσι κι αλλιώς!
Δεν βλέπω τηλεόραση, δεν είδα, δεν ξέρω, δεν κατηγορώ.
Παλιότερα δεν έχανα τίποτα, αλλάζει ο άνθρωπος μεγαλώνοντας, πήγα να βγω και πέτυχα αυτή την Προσευχή μιας γιαγιάς!
Δεν το βρίσκω τυχαίο, θέλω να συμπροσευχηθώ κι εγώ για το εγγόνι της, να ξεπεράσει ΟΛΑ του τα προβλήματα και συνάμα να γράψω παρακάτω, ένα θαύμα του Αγίου που έκανε τελευταία σε έναν δικό μου άνθρωπο και είχα κατά νου, να το καταγράψω.
Μεγάλη η Χάρη Του, να βοηθάει όλον τον κόσμο και να προσέχει την αγαπημένη μας Λέσβο!
(Υγ. Έσβησα το όνομα της γιαγιάς, γιατί μετά πρόσεξα ότι είναι κλειστή η ομάδα, κι ίσως δεν έχω δικαίωμα αναδημοσίευσης, μα είναι Συνπροσευχή, για ΚΑΛΟ είναι, αδυνατώ να το σβήσω, ας με συγχωρήσουν, παρακαλώ! )
Άγιε του θεού Ταξιάρχη σε παρακαλώ από καρδιάς το εγγόνι μου να ξεπεράσει το πρόβλημα του σε παρακαλώ κάνε το θαύμα σου
Απόγευμα ήταν κι ένα μηχανάκι μ' ένα ζευγάρι πήγαινε στην πορεία του, ευθεία. Τα παιδιά δεν φορούσαν κράνος, ένας δρόμος χώριζε τα σπίτια τους και πήγαιναν απ' το ένα σπίτι στο άλλο.
Δε ξέρω και να τα περιγράψω σωστά, αν και είδα το σημείο, και τα ξερά αίματα, μέρες μετά.
Από ανηφόρα και με στοπ, από αριστερά, βγήκε μια κοπέλα με αυτοκίνητο και τους χτύπησε.
Την κοπέλα στο γόνατο (το τσάκισε) και μηχανάκι και παιδιά έπεσαν κάτω.
Το αγόρι χτύπησε στο κεφάλι, χιλιοστά το χώριζαν απ' το κράσπεδο. Λίγο ακόμα και θα έμενε στον τόπο.
Αίματα άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπό του, πρόλαβε να προσευχηθεί, έχοντας ακόμα τις αισθήσεις του.
Κι εκεί, πριν τις χάσει, είδε ένα αυτοκίνητο να σταματά. Άνοιξε η πόρτα, κατέβηκε ένας κύριος, ήταν χειρούργος ορθοπεδικός Μεγάλου Νοσοκομείου Αθηνών.! του έδωσε τις πρώτες βοήθειες, σταμάτησε την αιμορραγία, ετοίμασε τα παιδιά και τα δυο και τα πήρε έτοιμα και σωσμένα το ασθενοφόρο και τα πήγε Νοσοκομείο.
"Ο Άγιος Ταξιάρχης με έσωσε!" μου είπε. "Οκτώ ράμματα μόνο, αλλιώς θα κλαίγατε..."
"Πώς το ξέρεις αγόρι μου, ότι σ' έσωσε Αυτός ο Άγιος;"
Η κοπέλα μου τον έχει Προστάτη της, τον επισκέπτεται συχνά, και λίγο πιο πέρα από κει, έχει ένα Προσκυνητάρι αφιερωμένο Σ' Εκείνον!"
...Δεν αμφέβαλλα, φυσικά, απλά ήθελα ν' ακούσω!
Ξέρω την Δύναμη του Αγίου, έχω πάει κι εγώ στον Ταξιάρχη τον Μανταμάδο, Τον είχα δει να κοκκινίζει (χρόνια πολλά πίσω, τα παιδιά μου ήταν μικρά), έχω ακούσει για πολλά Θαύματά Του, έχει κάνει και σε άντρα φίλης μου Θαύμα και του έχει τάξει το σπαθί της.... (δε ρώτησα αν μπόρεσε ακόμα, να το πάει.)
Μεγάλη η Χάρη Του, Τον ευχαριστώ κι εγώ που προστάτεψε με τις φτερούγες Του αυτά τα δυο παιδιά!
Θαύμα ήταν ΘΑΥΜΑ!
Δεν περνάνε τυχαία οι πραγματικοί γιατροί στον δρόμο, όταν σε τρακάρουν...!
Δεν το έγραψα στην ώρα του, γιατί και τότε έλειψα πάλι, δεν το είχα εμπεδώσει στις μεγάλες του διαστάσεις.... από πόση στεναχώρια μας γλύτωσε!...
Τον Ευχαριστούμε και τον Δοξάζουμε, έτσι κι αλλιώς!
Είχα κάνει αντιγραφή την εικόνα της σελίδας, βρήκα αυτή μόνο όμως στις λήψεις μου και μού κάνει εντύπωση!!! Είναι αυτή που έχει ανοιχτά τα μάτια ΤΟΥ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆγρυπνος ο Άγιος Ταξιάρχης απόψε, σίγουρη γι' αυτό!
Ακόμα και το καντηλάκι μου, τρεμόπαιξε!
Ακόμα! Είναι ώρα να το φροντίσω, κι ώρα για ύπνο!
Καληνύχτα μας, ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!