Η ΜΟΝΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΖΑΓΟΡΑΣ, έρευνα του Νίκου Διαμαντάκου, στο ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΤΟΜΟΣ 78ος
Περισσότερα, ΕΚΕΙ!
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2020
Σήμερα γιορτάζει η Παναγία Γοργοϋπήκουος - Αναμνήσεις ενός Θαύματος
Σήμερα γιορτάζει η Παναγία η Γοργοϋπήκουος, Μεγάλη η Χάρη ΤΗΣ!
Φυσικά και δεν ξεχνώ, την Παρουσία της και το Θαύμα της σε μένα, τον Οκτώβρη του 2009.
Κάπου εδώ
εντόπισα κάτι, γιατί τα έγραφα σκόρπια κι ήταν μεγάλο σοκ, ήδη, απ' την βραδιά που γύρισα ζωντανή σπίτι.
ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΟΞΑΖΩ, γιατί με είχε σώσει, πολλές φορές, (κι ακόμα), κι όχι μόνο Εκείνη!
Η Πίστη μας είναι Ζωντανή, δεν υπάρχει αμφιβολία, όσο κι αν μας "μπερδεύουν"...
Κάποια στιγμή, ελπίζω, να συγκεντρώσω την τότε ροή των αναρτήσεων, στα σχόλια.
Αν μ' αξιώσει!
Βοήθειά μας, σε ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ που την Αγαπά, εκτιμάει, Σέβεται και ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ!
Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020
Δημόσια Προσευχή για την ΣΩΤΗΡΑ (ΚΟΥΡΤΙΚΙ) - ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΠΛΗΜΜΥΡΑ - Εκκένωση
ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ, ΚΑΝΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΣΟΥ!
ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ,
ΣΩΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ,
ΤΟ "ΣΠΙΤΙ" ΣΟΥ...
***
ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
Εκκενώνεται με απόφαση του Δημάρχου Παλαμά Γ. Σακελλαρίου η Μεταμόρφωση (Ανανέωση 22.30)
***
Παλιότερες φωτογραφίες...
Δημόσια Προσευχή για την ΣΩΤΗΡΑ (ΚΟΥΡΤΙΚΙ) - ΕΙΔΗΣΕΙΣ - ΠΛΗΜΜΥΡΑ - Εκκένωση
ΥΓ. 25/9/20
***
Ο χρήστης Mixahl Syrillas 
αισθάνεται προβληματισμένος.
1994 πνηγικε ένα ολόκληρο χωριό,
2020 πνηγικε όλος ο Νομός εκτός από το χωριό αυτό.....
2020 πνηγικε όλος ο Νομός εκτός από το χωριό αυτό.....
***
Απάντηση: Να θυμάσαι πως η βαθιά Προσευχή, πιάνει, φίλε μου, πέρα απ' τους δικούς σας αγώνες!
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ, ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΑ ΞΕΡΕΙ!
Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΜΑΣ ΚΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ!
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020
Το παράπονο Του Αγίου Ευσταθίου απ' τους νέους... στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς,
που χθες και σήμερα γιορτάζει και γέμισε από κόσμο και λουλούδια, λόγω της Ημέρας.
Μεγάλη η Χάρη Του, όπως και το παράπονό ΤΟΥ... που έχω υποχρέωση να πω ή καλύτερα, να δείξω.
Νέοι, παρέες, παιδιά Πιστών, ερωτευμένοι, βρίσκουν καταφύγιο κοντά Του, όχι όμως με τον Σεβασμό που Του πρέπει.
...Ας γίνω εγώ η κακιά και η αφορμή, που με τις φωτογραφίες μου, τα νέα μας παιδιά, θα πάψουν να προσβάλλουν, όχι μόνο τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Ευστάθιο, τον Άγιο Γεώργιο και όλη την Ορθόδοξη Πίστη μας.
Αυτά, ως κεράκι στην Γιορτή ΤΟΥ!
Να βοηθάει όλον τον κόσμο και να είναι επιεικείς με τους νέους, να τους Συγχωρεί και να τους Προσέχει!
Είθε, όταν ξαναπεράσω από κει, να βρω πολλά λουλούδια Συγγνώμης και αναμμένο το καντηλάκι!
Περισσότερα για Τον Άγιο Ευστάθιο και την οικογένειά του, ΕΔΩ.
Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020
Άγιος Νεκτάριος Νέας Ιωνίας Βόλου
...Τ' απόγευμα της προηγούμενης ανάρτησης είχα ένα προγραμματισμένο ραντεβού.
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για το κέντρο και συνήθως δεν επεμβαίνω στον οδηγό, πια διαδρομή προτιμώ.
Τον αφήνω, κι αναλόγως... "παίρνω" και τα Σημάδια μου.
Με τα προγραμματισμένα ραντεβού, δεν τα πάω καλά. Ή που θα είμαι εκεί, μέχρι και ώρες νωρίτερα ή που θα φτάσω στο "ακριβώς"!
Εκείνη τη μέρα, το "ακριβώς" παιζόταν με το "άργησα" και γενικώς, έτρεχα...
Ο οδηγός πήρε τον δρόμο του, κι αφού περνούσε απ' έξω απ' τον Άγιο Νεκτάριο, ήταν δυνατόν να μην πω: "ΣΤΟΠ, δυο λεπτά, παρακαλώ... Μπορεί να είναι ανοιχτά..."
...Πόσες φορές Τον έχω ασπαστεί, πάνω απ' το τζάμι;
Άπειρες.
Η εικόνα ΤΟΥ αυτή, στο φέρετρο, έξω απ' την τζαμαρία απ' το Προσκυνητάρι Του, με σόκαρε... δεν την είχα ξαναδεί, προσέξει, δεν ξέρω...
Ξέρω ότι ξαναγύρισα στην άδεια τζαμαρία και έφυγα τρέχοντας, όπως και τρέχοντας μπήκα.
Για μέρες έκανε φλας μπακ, αυτή η σκηνή στο μυαλό μου, κι όλο "κάτι" μου "έλεγε" καθυστερημένα, εφόσον τότε βιαζόμουνα... (αλλά η μηχανή - μηχανή.)
Έτσι, τώρα βρήκα την φωτογραφία και της δίνω προτεραιότητα, ως τα πιο σημαντικά μου...
Πάντα βρίσκει έναν "τρόπο" να "μιλάει", να προειδοποιεί και να Θαυματουργεί Ο Άγιος Νεκτάριος!
Μεγάλη η Χάρις ΤΟΥ!
ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!
Άγιος Νεκτάριος Νέας Ιωνίας Βόλου
Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για το κέντρο και συνήθως δεν επεμβαίνω στον οδηγό, πια διαδρομή προτιμώ.
Τον αφήνω, κι αναλόγως... "παίρνω" και τα Σημάδια μου.
Με τα προγραμματισμένα ραντεβού, δεν τα πάω καλά. Ή που θα είμαι εκεί, μέχρι και ώρες νωρίτερα ή που θα φτάσω στο "ακριβώς"!
Εκείνη τη μέρα, το "ακριβώς" παιζόταν με το "άργησα" και γενικώς, έτρεχα...
Ο οδηγός πήρε τον δρόμο του, κι αφού περνούσε απ' έξω απ' τον Άγιο Νεκτάριο, ήταν δυνατόν να μην πω: "ΣΤΟΠ, δυο λεπτά, παρακαλώ... Μπορεί να είναι ανοιχτά..."
...Πόσες φορές Τον έχω ασπαστεί, πάνω απ' το τζάμι;
Άπειρες.
Η εικόνα ΤΟΥ αυτή, στο φέρετρο, έξω απ' την τζαμαρία απ' το Προσκυνητάρι Του, με σόκαρε... δεν την είχα ξαναδεί, προσέξει, δεν ξέρω...
Ξέρω ότι ξαναγύρισα στην άδεια τζαμαρία και έφυγα τρέχοντας, όπως και τρέχοντας μπήκα.
Για μέρες έκανε φλας μπακ, αυτή η σκηνή στο μυαλό μου, κι όλο "κάτι" μου "έλεγε" καθυστερημένα, εφόσον τότε βιαζόμουνα... (αλλά η μηχανή - μηχανή.)
Έτσι, τώρα βρήκα την φωτογραφία και της δίνω προτεραιότητα, ως τα πιο σημαντικά μου...
Πάντα βρίσκει έναν "τρόπο" να "μιλάει", να προειδοποιεί και να Θαυματουργεί Ο Άγιος Νεκτάριος!
Μεγάλη η Χάρις ΤΟΥ!
ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ!
Άγιος Νεκτάριος Νέας Ιωνίας Βόλου
Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2020
Άγιος Νεκτάριος - Αλογάκι της Παναγίτσας, Λυκαβηττός,
Η καμπάνα του Αγίου Νεκταρίου, απόψε, χτύπαγε σαν τρελή.
"Καλούσε... κόσμο", μα καθένας στον κόσμο του...
Μέχρι και ο άντρας μου, ενώ έφευγε, γύρισε πίσω να με ρωτήσει: " τι είναι αύριο;"
" 3 έχει αύριο; Κάτι σημαντικό, σίγουρα, μα δεν θυμάμαι. Κάτσε να δω το ημερολόγιο." είπα και κοίταξα αυτό που ξεφυλλίζουμε με τα ποιήματα, μα έγραφε μόνο Ανθίμου και Χαρίτωνος.
...Δεν μου έλεγαν "κάτι", εφόσον δεν τους "γνωρίζω", αλλά η καμπάνα επέμενε να "καλεί" και κατάλαβα πως κάποια "σημαντική" αγρυπνία έχει.
Ήξερα πως δεν θα πήγαινα, δεν προλάβαινα, μένω και μακριά, έχω "δικαιολογίες"...
Εύκολα βρίσκουμε απ' αυτές.
...Κι ύστερα, όταν έφυγε και το παιδί, έψαξα στο ίντερνετ και έμαθα πως αύριο, μαζί με τόσες άλλες γιορτές, είναι και
Η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων, του Αγίου Νεκταρίου...!
...Τότε κατάλαβα κάποια σημάδια που μου έδινε σήμερα και χθες που δεν τα πήρα σοβαρά, όσο θα έπρεπε.
...Αποφάσισα τελευταίως, να μην στέκομαι πολύ σ' αυτά...
Ότι είναι να φανεί, θα "φανεί".
...Και "φάνηκε".
ΠΟΛΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ και ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΜΟΥ, κι ας μην φαίνομαι καλό παιδί...
ΕΚΕΙΝΟΣ, ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
Επί τη ευκαιρία, θα φέρω φωτογραφίες απ' την τελευταία φορά που πήγα τον Ιούλη, γιατί λείπω και εκτός Βόλου. Σ' όποια Εκκλησία κι αν πάω ή εξωκλήσι, είναι πανταχού ΠΑΡΟΝ, όπως και στο εικονοστάσι μου, ακόμα και στο μαξιλάρι μου...
Έναν πρόλογο για τον Ιούλη:
Εκείνη την μέρα, ήξερα πως δεν θα προλάβαινα την Εκκλησία ανοιχτή, γιατί 12 κλείνει.
Παρ' όλα αυτά, πήρα ταξί, μαζί με πολλές βαριές σακούλες, με νερά, λάδια, καθαριστικά, κ.λ.π. για το αγαπημένο προσκυνητάρι.
Πήρα και μια σακούλα λουλούδια, λάδι, φυτιλάκια, κ.λ.π. και θα τα κρέμαγα στην κλειστή πόρτα του Αγίου Νεκταρίου.
12 και 10. Πολύ αργά.
Στον ταξιτζή είπα: "ΆΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ"! Μπορεί και να Τον προλάβω ανοιχτό!"
"Να σε περιμένω; Έχεις πολύ βάρος να κουβαλήσεις μετά." μου είπε ο ταξιτζής που έτυχε να είναι και γνωστός.
"Όχι, φύγε. Δεν βιάζομαι μετά. Θα τα καταφέρω. Έχω κατέβει και με τα πόδια, άλλες φορές."
***
Πάμε φωτογραφίες και μετά στο "αλογάκι"...
Η συγκίνησή μου που ήταν ανοιχτά, δεν περιγράφεται...
ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΑ, μέσα απ' τα βάθη της ψυχής μου....
Δυο κοπέλες εμφανίστηκαν μπροστά μου.
"Είμαστε εθελόντριες. Τώρα δεν έχουμε νεωκόρο... Με την ησυχία σας! Δεν βιαζόμαστε! Ανάψ' τε το κεράκι σας..."
Δεν είχα λόγια, μουγκάθηκα. ( Ήθελα να τις πω, πόσο τις ζήλευα για τον Ιερό εθελοντισμό τους, μα σαν ανάξια που είμαι, δεν το ξεστόμισα. Είπα μόνο: "ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ, ΑΞΙΕΣ! ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ!)
Στόλισα όσες εικόνες έφταναν τα τριαντάφυλλά μου. Κράτησα μόνο ένα και για το προσκυνητάρι, όσο μπορούσα πιο γρήγορα, για να μην εκμεταλλευτώ την καλοσύνη τους να με περιμένουν.
...Εκεί που χαιρετούσα, άκουσα τις κοπέλες: "Ένα αλογάκι της Παναγίτσας! Να το πιάσουμε, να το βγάλουμε έξω...."
...Εκεί, βρήκα φωνή.
"Αφήστε το! Ο παπά - Δημήτρης στον Λυκαβηττό, που πήγε στην Θεία Κοινωνία και στην Ιερή Λαβίδα, το είπε: "Θαύμα!"
"Θα ήρθε μαζί με τα λουλούδια μου... Τ' απόγευμα θ' ανοίξετε. Δε νομίζω να κάνει κάποιο κακό!"
"Βλέπετε κι εσείς τον παπα - Δημήτρη;"
"Το βλέπω κι αυτόν και άλλους!"
Φωτογράφησα κι ύστερα το αλογάκι εξαφανίστηκε. Δεν είδαμε που πήγε. Πέταξε.
"Περπατούσε" πάντως, πάνω απ' το τζάμι που φυλάσσονται τα Ιερά Οστά Του, κι εμείς οι Πιστοί, ασπαζόμαστε.
***
...Και ερχόμαστε στο χθες το βράδυ (δηλ. ξημερώματα 2 Σεπτέμβρη) που είδα ένα πράσινο αλογάκι, πάνω στο προσκυνητάρι μου.
Φοβήθηκα μην καεί, αλλά μην το δει και η γάτα μου και το κυνηγήσει...
Το παρακολουθούσα και πριν απομακρυνθεί πολύ, ξύπνησα τον άντρα μου να το βγάλει προσεκτικά έξω.
Αυτά!
Βοήθειά μας ο Άγιος Νεκτάριος!
Βοήθειά μας τα πράσινα αλογάκια της Παναγίτσας! (ΚΑΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΙΝΑΙ. Οι καφέ ακρίδες, λένε, πως είναι φτώχεια, όπως και τα πολλά μυρμήγκια που φέτος περπατάνε στους δρόμους, ακόμα και με φτερά!)
Υγ. Να που ο Άγιος Νεκτάριος ήθελε προτεραιότητα στις φωτογραφίες μου... ! και στην ζωή μου!
...Ανίκανη... αμαρτωλή, μα τολμώ να ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ, να κάνει σύντομα ΚΑΛΑ, τον Πανάγο εξ' αίματος και τον Δημήτρη εξ' αποστάσεως, μα φίλο καρδίας...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και Σ'ΧΩΡΑ ΜΕ, ΑΓΙΕ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥ ΝΕΚΤΑΡΙΕ!
"Καλούσε... κόσμο", μα καθένας στον κόσμο του...
Μέχρι και ο άντρας μου, ενώ έφευγε, γύρισε πίσω να με ρωτήσει: " τι είναι αύριο;"
" 3 έχει αύριο; Κάτι σημαντικό, σίγουρα, μα δεν θυμάμαι. Κάτσε να δω το ημερολόγιο." είπα και κοίταξα αυτό που ξεφυλλίζουμε με τα ποιήματα, μα έγραφε μόνο Ανθίμου και Χαρίτωνος.
...Δεν μου έλεγαν "κάτι", εφόσον δεν τους "γνωρίζω", αλλά η καμπάνα επέμενε να "καλεί" και κατάλαβα πως κάποια "σημαντική" αγρυπνία έχει.
Ήξερα πως δεν θα πήγαινα, δεν προλάβαινα, μένω και μακριά, έχω "δικαιολογίες"...
Εύκολα βρίσκουμε απ' αυτές.
...Κι ύστερα, όταν έφυγε και το παιδί, έψαξα στο ίντερνετ και έμαθα πως αύριο, μαζί με τόσες άλλες γιορτές, είναι και
Η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων, του Αγίου Νεκταρίου...!
...Τότε κατάλαβα κάποια σημάδια που μου έδινε σήμερα και χθες που δεν τα πήρα σοβαρά, όσο θα έπρεπε.
...Αποφάσισα τελευταίως, να μην στέκομαι πολύ σ' αυτά...
Ότι είναι να φανεί, θα "φανεί".
...Και "φάνηκε".
ΠΟΛΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ και ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΜΟΥ, κι ας μην φαίνομαι καλό παιδί...
ΕΚΕΙΝΟΣ, ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!
Επί τη ευκαιρία, θα φέρω φωτογραφίες απ' την τελευταία φορά που πήγα τον Ιούλη, γιατί λείπω και εκτός Βόλου. Σ' όποια Εκκλησία κι αν πάω ή εξωκλήσι, είναι πανταχού ΠΑΡΟΝ, όπως και στο εικονοστάσι μου, ακόμα και στο μαξιλάρι μου...
Έναν πρόλογο για τον Ιούλη:
Εκείνη την μέρα, ήξερα πως δεν θα προλάβαινα την Εκκλησία ανοιχτή, γιατί 12 κλείνει.
Παρ' όλα αυτά, πήρα ταξί, μαζί με πολλές βαριές σακούλες, με νερά, λάδια, καθαριστικά, κ.λ.π. για το αγαπημένο προσκυνητάρι.
Πήρα και μια σακούλα λουλούδια, λάδι, φυτιλάκια, κ.λ.π. και θα τα κρέμαγα στην κλειστή πόρτα του Αγίου Νεκταρίου.
12 και 10. Πολύ αργά.
Στον ταξιτζή είπα: "ΆΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ"! Μπορεί και να Τον προλάβω ανοιχτό!"
"Να σε περιμένω; Έχεις πολύ βάρος να κουβαλήσεις μετά." μου είπε ο ταξιτζής που έτυχε να είναι και γνωστός.
"Όχι, φύγε. Δεν βιάζομαι μετά. Θα τα καταφέρω. Έχω κατέβει και με τα πόδια, άλλες φορές."
***
Πάμε φωτογραφίες και μετά στο "αλογάκι"...
Η συγκίνησή μου που ήταν ανοιχτά, δεν περιγράφεται...
ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΑ, μέσα απ' τα βάθη της ψυχής μου....
Δυο κοπέλες εμφανίστηκαν μπροστά μου.
"Είμαστε εθελόντριες. Τώρα δεν έχουμε νεωκόρο... Με την ησυχία σας! Δεν βιαζόμαστε! Ανάψ' τε το κεράκι σας..."
Δεν είχα λόγια, μουγκάθηκα. ( Ήθελα να τις πω, πόσο τις ζήλευα για τον Ιερό εθελοντισμό τους, μα σαν ανάξια που είμαι, δεν το ξεστόμισα. Είπα μόνο: "ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ, ΑΞΙΕΣ! ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ!)
Στόλισα όσες εικόνες έφταναν τα τριαντάφυλλά μου. Κράτησα μόνο ένα και για το προσκυνητάρι, όσο μπορούσα πιο γρήγορα, για να μην εκμεταλλευτώ την καλοσύνη τους να με περιμένουν.
...Εκεί που χαιρετούσα, άκουσα τις κοπέλες: "Ένα αλογάκι της Παναγίτσας! Να το πιάσουμε, να το βγάλουμε έξω...."
...Εκεί, βρήκα φωνή.
"Αφήστε το! Ο παπά - Δημήτρης στον Λυκαβηττό, που πήγε στην Θεία Κοινωνία και στην Ιερή Λαβίδα, το είπε: "Θαύμα!"
"Αλογάκι" μπήκε μέσα στο Άγιο Ποτήριο και κάθισε στην μερίδα του Χριστού!
"Θα ήρθε μαζί με τα λουλούδια μου... Τ' απόγευμα θ' ανοίξετε. Δε νομίζω να κάνει κάποιο κακό!"
"Βλέπετε κι εσείς τον παπα - Δημήτρη;"
"Το βλέπω κι αυτόν και άλλους!"
Φωτογράφησα κι ύστερα το αλογάκι εξαφανίστηκε. Δεν είδαμε που πήγε. Πέταξε.
"Περπατούσε" πάντως, πάνω απ' το τζάμι που φυλάσσονται τα Ιερά Οστά Του, κι εμείς οι Πιστοί, ασπαζόμαστε.
***
...Και ερχόμαστε στο χθες το βράδυ (δηλ. ξημερώματα 2 Σεπτέμβρη) που είδα ένα πράσινο αλογάκι, πάνω στο προσκυνητάρι μου.
Φοβήθηκα μην καεί, αλλά μην το δει και η γάτα μου και το κυνηγήσει...
Το παρακολουθούσα και πριν απομακρυνθεί πολύ, ξύπνησα τον άντρα μου να το βγάλει προσεκτικά έξω.
Αυτά!
Βοήθειά μας ο Άγιος Νεκτάριος!
Βοήθειά μας τα πράσινα αλογάκια της Παναγίτσας! (ΚΑΛΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΙΝΑΙ. Οι καφέ ακρίδες, λένε, πως είναι φτώχεια, όπως και τα πολλά μυρμήγκια που φέτος περπατάνε στους δρόμους, ακόμα και με φτερά!)
Υγ. Να που ο Άγιος Νεκτάριος ήθελε προτεραιότητα στις φωτογραφίες μου... ! και στην ζωή μου!
...Ανίκανη... αμαρτωλή, μα τολμώ να ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ, να κάνει σύντομα ΚΑΛΑ, τον Πανάγο εξ' αίματος και τον Δημήτρη εξ' αποστάσεως, μα φίλο καρδίας...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και Σ'ΧΩΡΑ ΜΕ, ΑΓΙΕ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥ ΝΕΚΤΑΡΙΕ!
Παρασκευή 28 Αυγούστου 2020
Το κέντημα της Παναγιάς και στιγμές
Το κέντημα της Παναγιάς, του Χριστού και των Αγίων μας, είναι κι αυτό ένα ΑΛΛΟ είδους Προσευχής, σίγουρα!
Βοήθειά ΤΗΣ στην κυρία που το κεντάει και σε ΟΛΟΝ τον κόσμο!
Μεγάλη Γιορτή ξημερώνει, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, Βοήθειά μας, μα οι φωτογραφίες μου μ' "έσπρωξαν" να φέρω αυτές, συν κάποιες αόρατες που η Παναγιά "θέλησε" να μην υπάρχουν "αποδείξεις" και να ξεχαστεί η μηχανή στο σπίτι... πράγμα πρωτοφανές για μένα...
...Είχα ανάγκη απόψε να σπάσω την σιωπή, έστω κι έτσι.
Διακοπή.
Το τηλέφωνο χτύπησε, πίνουν στην υγειά μου 4 άντρες, ακούνε ζωντανή μουσική, Κρητικά τραγούδια, ακούω απ' το τηλέφωνο ολόκληρα τραγούδια:
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία, σαν την Παναγιά,
τα λόγια και τα χρόνια τα χαμένα
και λίγο πριν την μπόρα
πότε θα Φλεβαρίσει...
άκουσα υπέροχες φωνές, ακόμα και της παρέας, παλαμάκια, "χάνεις" μου λένε, "επιλογές είναι αυτές, άλλη φορά. Καλά να περνάτε, χαρά μου η χαρά σας..." κ.λ.π.
Κλείσ' το, φτάνει, κλείνουμε!
Δευτέρα 18 Μαΐου 2020
Σάββατο 16 Μαΐου 2020
Άγιε Νικόλαε, ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΑΣ...
Άγιε Νικόλαε, ΣΥΓΧΩΡΑ ΜΑΣ...
Αν μπορείς!
...Κι εμένα, ειδικά, που θα περνάω μόνο και θα ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ απ' έξω, πια, αντί να σου ανάβω κεράκια.
Τις φωτογραφίες με τις Απαγορευτικές κορδέλες είδα και τσάκισα.
Δεν άντεξα, ΟΥΤΕ να διαβάσω το άρθρο.
Τα λόγια θα τα βρείτε στην ΠΗΓΗ, όσοι θέλετε.
Παρασκευή 15 Μαΐου 2020
Της ημέρας... Είθε να έρθει η ΘΕΙΑ ΦΩΤΗΣΗ στους Κατέχοντες θέσεις!
Σήμερα είναι η Γιορτή του Αγίου Ισιδώρου, εν Χίω.
Δεν Τον ήξερα τον Άγιο, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ, όπως δεν ήξερα και τον συμπαθέστατο παπα - Δημήτρη, απ' το εκλησσάκι Των Αγίων Ισιδώρων, Λυκαβηττού!
Όπως δεν ξέρω γενικώς, κι από Αθήνα, όπως και πολλοί άλλοι επαρχιώτες...!
Να μην τα πολυλογώ, έτυχε να δω το εξώφυλλο του Μακελειού και βλέποντας φωτογραφία τον παπα - Δημήτρη, μ' έφαγε η περιέργεια να μάθω.
Τελικά, διάβασα το άρθρο το βράδυ. Πνευματικός της γυναίκας του Πρωθυπουργού μας και πολλών άλλων διασήμων, ο παπά - Δημήτρης!
Εύχεται η σύζυγος να τα καταφέρει ο άντρας της και Κυβερνήτης μας!
Μακάρι!
Ποιος δεν το θέλει το ΚΑΛΟ της Ελλάδας μας και ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ;
Κι ύστερα, γυρίζοντας σπίτι, έψαξα την εφημερίδα και πέτυχα, αυτό: (Σας είπα, ως πρώην περιπτερού, όλα τα ξεφυλλίζω ή διαβάζω, χωρίς πόρωση, απλά, βγάζω κι εγώ τα συμπεράσματά μου, με το φτωχό μου το μυαλό και βάση της Πίστης μου, πεσ' την παιδική, γιατί δεν την "μορφώθηκα", την "έζησα".)
***
***
Τί σύμπτωση! Κι ο Πρωθυπουργός μας σήμερα, άναψε κεράκι στην Παναγιά!
Βοήθειά του και βοήθειά μας!
...Κι ύστερα, αναρωτιέμαι. Με τόση Πίστη ΟΛΩΝ, τι φταίει και δεν πάμε καλά;
ΥΓ. Επίσης, στον δρόμο μου βρήκα κόσμο που θα τρέξει μόλις ανοίξουν οι Εκκλησιές, πολλοί θα κοινωνήσουν, κάποιοι μου είπαν για την μεγάλη οικονομική ζημιά που έπαθαν με τα μαγαζιά τους, με κάποιους χαιρετηθήκαμε με αποστάσεις, με κάποιους που αγαπιέμαστε πραγματικά, αγκαλιαστήκαμε, κάποιοι μου είπαν πως έκλεισαν ραντεβού για εξομολογήσεις, κάποιοι μου είπαν: "τσιπάκι όμως, δεν θα βάλουμε!"
κι εγώ ρώτησα:
"Στο είπε αυτό ο Πνευματικός σου ή ο παπάς σου, κ.λ.π.;"
"Όχι!" μου είπε. "Κάνουν υπακοή και πρέπει να κάνουμε κι εμείς!"
"Ως πότε;" τον ρώτησα.
"Θα μας πουν, εκείνοι!"
"Κι αν εκείνοι βάλουν και μας πούνε να βάλουμε κι εμείς ή να πάμε να πνιγούμε, θα πάμε κι εμείς;"
"Ότι πει ο Κύριος!" μου είπε.
"Τότε, τώρα που θα πας για εξομολόγηση, ρώτα τον, αν αυτά που σου λέει, τα είπε ο Κύριος!κι αν μπορείς, κλείσε κι ένα ραντεβού και για μένα."
"Δεν μπορώ. Πρέπει μόνη σου. Είσαι θυμωμένη. Πρέπει να μετανοήσεις και να ετοιμαστείς κατάλληλα. Να δεχθείς την υπακοή, γιατί δεν υπάρχουν άλλωστε τέτοιοι παπάδες!"
"Αυτό να τους πεις! Να υπάρξουν! Τι φοβούνται; Την πείνα ή τον Χριστό; Ποτέ δεν είναι αργά να αντιδράσουν, πριν βρεθούμε όλοι παρέα στην Κόλαση! Εγώ τουλάχιστον, έχω την ευθύνη του εαυτού μου, εσύ και τόσος απλός λαός που σας παίρνουν στον γκρεμό, τί φταίει;"
Αυτά, και άλλα πολλά τα της ημέρας μου.
Υγ. Εύχομαι ο παπα - Δημήτρης, να "μαλώνει" κιόλας, γιατί νιώθω ότι η Πίστη του είναι μεγάλη και Θαυματουργή!
Υγ, κι άλλο: Ένας άλλος γνωστός μου παπάς, μου είπε παλιότερα:
"Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι."
"Κι εσείς, τι κάνετε;" ήθελα να του πω, μα δεν θέλησα να τον προσβάλλω, τότε.
Τώρα;
Τώρα ελπίζω. Τώρα θα "φανεί" η Πίστη όλων, αν είναι από συνήθεια ή "εδρεύει" μέσα μας.
Αυτά και πήγαμε στην 15/5/2020
Πολυλογού και ναι, θυμωμένη.
Δεν Τον ήξερα τον Άγιο, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ, όπως δεν ήξερα και τον συμπαθέστατο παπα - Δημήτρη, απ' το εκλησσάκι Των Αγίων Ισιδώρων, Λυκαβηττού!
Όπως δεν ξέρω γενικώς, κι από Αθήνα, όπως και πολλοί άλλοι επαρχιώτες...!
Να μην τα πολυλογώ, έτυχε να δω το εξώφυλλο του Μακελειού και βλέποντας φωτογραφία τον παπα - Δημήτρη, μ' έφαγε η περιέργεια να μάθω.
Εύχεται η σύζυγος να τα καταφέρει ο άντρας της και Κυβερνήτης μας!
Μακάρι!
Ποιος δεν το θέλει το ΚΑΛΟ της Ελλάδας μας και ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ;
Κι ύστερα, γυρίζοντας σπίτι, έψαξα την εφημερίδα και πέτυχα, αυτό: (Σας είπα, ως πρώην περιπτερού, όλα τα ξεφυλλίζω ή διαβάζω, χωρίς πόρωση, απλά, βγάζω κι εγώ τα συμπεράσματά μου, με το φτωχό μου το μυαλό και βάση της Πίστης μου, πεσ' την παιδική, γιατί δεν την "μορφώθηκα", την "έζησα".)
***
***
Τί σύμπτωση! Κι ο Πρωθυπουργός μας σήμερα, άναψε κεράκι στην Παναγιά!
Βοήθειά του και βοήθειά μας!
...Κι ύστερα, αναρωτιέμαι. Με τόση Πίστη ΟΛΩΝ, τι φταίει και δεν πάμε καλά;
ΥΓ. Επίσης, στον δρόμο μου βρήκα κόσμο που θα τρέξει μόλις ανοίξουν οι Εκκλησιές, πολλοί θα κοινωνήσουν, κάποιοι μου είπαν για την μεγάλη οικονομική ζημιά που έπαθαν με τα μαγαζιά τους, με κάποιους χαιρετηθήκαμε με αποστάσεις, με κάποιους που αγαπιέμαστε πραγματικά, αγκαλιαστήκαμε, κάποιοι μου είπαν πως έκλεισαν ραντεβού για εξομολογήσεις, κάποιοι μου είπαν: "τσιπάκι όμως, δεν θα βάλουμε!"
κι εγώ ρώτησα:
"Στο είπε αυτό ο Πνευματικός σου ή ο παπάς σου, κ.λ.π.;"
"Όχι!" μου είπε. "Κάνουν υπακοή και πρέπει να κάνουμε κι εμείς!"
"Ως πότε;" τον ρώτησα.
"Θα μας πουν, εκείνοι!"
"Κι αν εκείνοι βάλουν και μας πούνε να βάλουμε κι εμείς ή να πάμε να πνιγούμε, θα πάμε κι εμείς;"
"Ότι πει ο Κύριος!" μου είπε.
"Τότε, τώρα που θα πας για εξομολόγηση, ρώτα τον, αν αυτά που σου λέει, τα είπε ο Κύριος!κι αν μπορείς, κλείσε κι ένα ραντεβού και για μένα."
"Δεν μπορώ. Πρέπει μόνη σου. Είσαι θυμωμένη. Πρέπει να μετανοήσεις και να ετοιμαστείς κατάλληλα. Να δεχθείς την υπακοή, γιατί δεν υπάρχουν άλλωστε τέτοιοι παπάδες!"
"Αυτό να τους πεις! Να υπάρξουν! Τι φοβούνται; Την πείνα ή τον Χριστό; Ποτέ δεν είναι αργά να αντιδράσουν, πριν βρεθούμε όλοι παρέα στην Κόλαση! Εγώ τουλάχιστον, έχω την ευθύνη του εαυτού μου, εσύ και τόσος απλός λαός που σας παίρνουν στον γκρεμό, τί φταίει;"
Αυτά, και άλλα πολλά τα της ημέρας μου.
Υγ. Εύχομαι ο παπα - Δημήτρης, να "μαλώνει" κιόλας, γιατί νιώθω ότι η Πίστη του είναι μεγάλη και Θαυματουργή!
Υγ, κι άλλο: Ένας άλλος γνωστός μου παπάς, μου είπε παλιότερα:
"Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι."
"Κι εσείς, τι κάνετε;" ήθελα να του πω, μα δεν θέλησα να τον προσβάλλω, τότε.
Τώρα;
Τώρα ελπίζω. Τώρα θα "φανεί" η Πίστη όλων, αν είναι από συνήθεια ή "εδρεύει" μέσα μας.
Αυτά και πήγαμε στην 15/5/2020
Πολυλογού και ναι, θυμωμένη.
Τετάρτη 13 Μαΐου 2020
"Πολλά" της νύχτας και της μέρας
...Τί να γράψω;
Για το ξαφνικό;
Για την ολονύκτια Προσευχή, πρώτα στον Άγιο Εφραίμ (που είχα χαρίσει ένα βιβλίο Του κι ένα λαδάκι Του σε μια γιαγιά, που μου έστελνε χόρτα, μα εκείνη ήθελε φτηνή ξύλινη εικόναΤου, αλλά ήταν κλειστά τα μαγαζιά και μου το επέστρεψε, γιατί δεν βλέπει να διαβάσει... και χάρηκα Τόσο πολύ που θέλησε να ξαναγυρίσει σε μένα... Τον είχα τόσο μεγάλη ανάγκη τη νύχτα...)
...Μετά η Προσευχή στον Τίμιο Σταυρό, με την Δύναμη της Πίστης του παπα - Δημήτρη, των Αγίων Ισιδώρων που έμαθα τελευταίως και του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου ( που μου έδωσαν ένα χαρτάκι με Προσευχή Του, έξω απ' το Μοναστήρι Του Αγίου Εφραίμ, στη Νέα Μάκρη, μια κυρία που είχε πάγκο, έξω απ' το μοναστήρι, αλλά εγώ, δεν έδωσα πολύ σημασία, τότε... κι ούτε επικαλέστηκα ποτέ μου την Βοήθειά Του, ίσως δεν ήταν η στιγμή μου, τον συνδύασα με τον Ιούδα τον προδότη του Χριστού μας, τότε... Ας με ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ!, ΤΩΡΑ, ξέρω!
***
Είχα δει παλιότερες συνδέσεις, σήμερα πήρα την απάντηση του Θαύματος, ενώ έβλεπα αυτό το LIVE, με τα μάτια της ψυχής μου
...κι ενώ στο λίγο που κοιμήθηκα, είδα και την μορφή ενός άλλου παπά, καταδικασμένου στις μέρες μας, που κι εκείνος με αγγίζει ψυχικά, του παπά Νικόλα, που χθες είδα και την δική του ομιλία
***
...ξύπνησα απότομα με την μορφή του, πάνω που "κάτι" πήγαινε να μου πει!
"Κατερίνα μου..."
***
...Κοντά μου και η Αγία Παρασκευή και πόσες άλλες εικονίτσες αγκαλιά και στο μαξιλάρι... για να έχει κάνει λάθος ο γιατρός και η Πίστη μου, το ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ, κι ας μην πιστεύει ο ασθενής!
...ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ, ΤΟ ΘΑΥΜΑ έγινε και ναι, εγώ είμαι ξυπνητή!
Η Πίστη μου είναι ζωντανή, η ανάρτηση μπορεί να είναι μπερδεμένη, όπως και η Προσευχή μου, μα ΄"ενώθηκαν" τα δυνατά και αληθινά, κι είμαι τόσο συγκινημένη!...
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ, είναι ΒΕΒΑΙΟ!
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!
ΓΙΑ ΟΛΑ! Κυρίως για τις δοκιμασίες τις δικές μου και των άλλων!
Όσο ζω, θα ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ στο ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ!
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ΥΠΑΡΧΕΙΣ!
Δεν είμαι γιατρός, μα είχα δίκιο, κι αυτό το "δίκιο", το δίνει η Δύναμη της Πίστης που μού δίνεις!
***
Για το ξαφνικό;
Για την ολονύκτια Προσευχή, πρώτα στον Άγιο Εφραίμ (που είχα χαρίσει ένα βιβλίο Του κι ένα λαδάκι Του σε μια γιαγιά, που μου έστελνε χόρτα, μα εκείνη ήθελε φτηνή ξύλινη εικόναΤου, αλλά ήταν κλειστά τα μαγαζιά και μου το επέστρεψε, γιατί δεν βλέπει να διαβάσει... και χάρηκα Τόσο πολύ που θέλησε να ξαναγυρίσει σε μένα... Τον είχα τόσο μεγάλη ανάγκη τη νύχτα...)
...Μετά η Προσευχή στον Τίμιο Σταυρό, με την Δύναμη της Πίστης του παπα - Δημήτρη, των Αγίων Ισιδώρων που έμαθα τελευταίως και του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου ( που μου έδωσαν ένα χαρτάκι με Προσευχή Του, έξω απ' το Μοναστήρι Του Αγίου Εφραίμ, στη Νέα Μάκρη, μια κυρία που είχε πάγκο, έξω απ' το μοναστήρι, αλλά εγώ, δεν έδωσα πολύ σημασία, τότε... κι ούτε επικαλέστηκα ποτέ μου την Βοήθειά Του, ίσως δεν ήταν η στιγμή μου, τον συνδύασα με τον Ιούδα τον προδότη του Χριστού μας, τότε... Ας με ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ!, ΤΩΡΑ, ξέρω!
***
Είχα δει παλιότερες συνδέσεις, σήμερα πήρα την απάντηση του Θαύματος, ενώ έβλεπα αυτό το LIVE, με τα μάτια της ψυχής μου
...κι ενώ στο λίγο που κοιμήθηκα, είδα και την μορφή ενός άλλου παπά, καταδικασμένου στις μέρες μας, που κι εκείνος με αγγίζει ψυχικά, του παπά Νικόλα, που χθες είδα και την δική του ομιλία
***
...ξύπνησα απότομα με την μορφή του, πάνω που "κάτι" πήγαινε να μου πει!
"Κατερίνα μου..."
***
...Κοντά μου και η Αγία Παρασκευή και πόσες άλλες εικονίτσες αγκαλιά και στο μαξιλάρι... για να έχει κάνει λάθος ο γιατρός και η Πίστη μου, το ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ, κι ας μην πιστεύει ο ασθενής!
...ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ, ΤΟ ΘΑΥΜΑ έγινε και ναι, εγώ είμαι ξυπνητή!
Η Πίστη μου είναι ζωντανή, η ανάρτηση μπορεί να είναι μπερδεμένη, όπως και η Προσευχή μου, μα ΄"ενώθηκαν" τα δυνατά και αληθινά, κι είμαι τόσο συγκινημένη!...
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ, είναι ΒΕΒΑΙΟ!
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!
ΓΙΑ ΟΛΑ! Κυρίως για τις δοκιμασίες τις δικές μου και των άλλων!
Όσο ζω, θα ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ στο ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ!
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που ΥΠΑΡΧΕΙΣ!
Δεν είμαι γιατρός, μα είχα δίκιο, κι αυτό το "δίκιο", το δίνει η Δύναμη της Πίστης που μού δίνεις!
***
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)