Προσκυνητάρι και Άγιος Νεκτάριος

Υπάρχει μια συνέχεια, από ΕΚΕΙ.

 ...Κι έτσι, βρέθηκα στο χωριό, στο πατρικό μου.
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους, εγώ πάντως, αν και έχω αρκετά εικονίσματα, πολλές φορές μου συμβαίνει, σα να τα βλέπω για πρώτη φορά!
Είναι η στιγμή που "κάτι" μου μιλάει σε μια εικόνα και μου αποσπά την προσοχή.
Αυτή την φορά, ο Άγιος Νεκτάριος ήταν σε άλλη θέση.
Πηγαίνοντας προς την σκάλα, σκόνταψα πάνω στις ασημένιες γροθιές ΤΟΥ!
Αν και σκοτεινό το σημείο, μούχλα κι ομίχλη έξω, δεν είχα προλάβει ν' ανάψω φως, τα Χέρια ΤΟΥ, έλαμπαν!
Την ξεκρέμασα, την ασπάστηκα, προσευχήθηκα, ενώ άναψα και το καντηλάκι...
Είμαι απ' αυτές που πιστεύουν, πως ένα σπίτι "ζεσταίνεται", όχι απ' το φως, όχι απ' την θέρμανση, όχι απ' τους ανθρώπους, αλλά απ' το φως του καντηλιού.

Του άλλαξα θέση, έτσι... κοιτάζει αλλού!
Άγιος Εφραίμ, Παναγιά και Εσταυρωμένος, σταθερά εκεί, κάνουν υπομονή, με περιμένουν...

Θέλησα να κρατήσω φωτογραφίες, κι εκεί μου συνέβει κάτι πρωτόγνωρο!
Σε τρία τουλάχιστον κλικ, το άναμμα του φλας, ενώθηκε με την φλόγα του καντηλιού και ακούστηκε ένας ήχος, όπως ανάβει μια φωτιά από οινόπνευμα...
Το δε φως που απλώθηκε και τις τρεις φορές, ήταν σαν αστραπή μεγάλη!
Δεν κατάλαβα πως συνέβει αυτό, τρόμαξα λίγο.
Αν υπήρχε αέριο εκεί κοντά, θα υπήρχε κάποια εξήγηση.

Προσπάθησα να το ξεχάσω.
Τα σιδερένια Χέρια του Αγίου Νεκταρίου, "μιλούσαν"...
Ότι κατάλαβα, κατάλαβα... αργότερα.

Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ!
Δεν έγραψα πως, όσες εικόνες έχω του Αγίου Νεκταρίου, είναι της πεθεράς μου, απ' το πρώην δικό της εικόνισμα.
Δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ, αλλιώς θα την ρώταγα, γιατί δεν είπε τον άντρα μου, εκτός από Δημήτρη και Νεκτάριο, εφόσον γεννήθηκε αυτήν την ημέρα!


Εκείνα τα χρόνια όμως, στην περιοχή μας δεν ήταν πολύ γνωστός ο Άγιος Νεκτάριος.
Κι εγώ, πολύ αργά έμαθα περισσότερα γι' Αυτόν, παρόλο που πήγαινα στην εκκλησία Του!
Εκείνος με προκάλεσε να μάθω, Εκείνος μπήκε στην ζωή μου δυναμικά και ξέρω καλά... πως εδώ και καιρό, σ' Εκείνον την χρωστώ!
Μπορεί κατά περιόδους να με έσωσε ο Άγιος Εφραίμ, μπορεί (είναι σίγουρο) να με έσωσε παλιότερα η Παναγιά και άλλοι Άγιοι, το τώρα μου το χρωστάω σε όλους, μα ΚΥΡΙΩΣ, στον Άγιο Νεκτάριο!
Τον ευγνωμονώ, τον Ευχαριστώ και συνάμα του ζητάω και ΣΥΓΓΝΩΜΗ για μία λάθος, εγωιστική μου κίνηση, που δεν ξέρω ΑΝ θα μου την συγχωρέσει, θα φανεί... κι αν φανεί... θα σας πω και θα σας δείξω...
ΕΚΕΙΝΟΣ ξέρει, αν θα υπάρξει αυτή η στιγμή.