Πέμπτη 2 Ιουνίου 2022

Της Αναλήψεως - Σαν σήμερα - Σαν χθες

 


Της Αναλήψεως - Σαν σήμερα - Σαν χθες

...Ξεχάστηκα. Σε περίμενα από χθες τ' απόγευμα, να 'ρθεις να πάρεις τα κλειδιά του σπιτιού, για να πας στο ξωκκλήσι της Ανάληψης, σήμερα, τάμα σου τόσων χρόνων.

Το χθες ήταν πιο εύκολο. Μπορεί να περνούσες σήμερα. Όσο νυχτώνει, κι όσο δεν μου επιστρέφεις τα κλειδιά, που δεν ήρθες φέτος να πάρεις, τόσο ποιο πολύ εμπεδώνω καθυστερημένα... πως δεν θα ξαναχρειαστείς ποτέ κλειδιά, πως δεν θα σε ξαναδώ.

Πονάει, Πανάγο μου, πονάει. Έχω άλλες στιγμές, (σίγουρα καθυστερημένες και διαφορετικές απ' τους άλλους) που σε θυμάμαι έντονα και κλαίω αδελφέ μου.

Νοερά, ήμασταν κι οι δυο εκεί, σήμερα, Πανάγο μου!

Σ' αγαπώ και μου λείπεις. 

Βόηθα με να το συνειδητοποιήσω γρήγορα, έγκαιρα και λογικά, όπως οι άλλοι.

Έλα στον ύπνο μου, σε παρακαλώ! Γιατί αργείς; Δώς μου ένα Σημάδι... Την προηγούμενη φορά που έκλαιγα και σε παρακαλούσα, ήρθε η μάννα και μου σκούπισε τα δάκρυα, σαν όραμα.

Εσύ, γιατί;

Δεν αντέχεις, μη με πληγώσεις;

Μήπως κλαις κι εσύ;

Αδελφούλη μου, ξεχωριστέ κι αγαπημένε...

1 σχόλιο:

  1. ...Κι είδα ένα ατέλειωτο όνειρο αδελφέ μου, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου το πρωί, που ακόμα προσπαθώ να θυμηθώ και να "μεταφράσω". Σίγουρα είχε και Σημάδια δικά σου μέσα! Η τελευταία γραμμένη φράση: "Στη σκιά του θα βρεις τις απαντήσεις." Συνδυάζοντας ζωή και όνειρο, αδελφέ μου, νομίζω πως τις ήξερα ήδη. Μακρύς ο δρόμος για τον Παράδεισο, στρωμένος από δικά μας λάθη και στημένα εμπόδια, αν κρίνω απ' τις λεωφόρους, τα οχήματα, τα εμπόδια, την αγωνία μου, το τρέξιμο και το περπάτημα για να βρω ταξί, που ήταν όλα μπλοκαρισμένα, μέχρι να φτάσω, ας πούμε στην παραλία της πόλης μου. Στη διαδρομή, πολύ "προβληματική" η μία λωρίδα, με λογιών - λογιών εμπόδια. Σημεία που έμοιαζαν με οάσεις (π.χ. για να θυμάμαι λεπτομέρειες, ένας πλάτανος, δημόσιες τουαλέτες, σκουπιδότοπος, ταμπέλα, εκκλησιά, εικόνες, κίνηση όλων των ειδών των οχημάτων, ακόμα και κότες έτρεχαν! μαζί τους κι εγώ), άλλα σημεία δύσκολα, εμπόδια πολλά, εν ολίγοις, αδελφούλη μου! Υπομονή! Κάπου κοντά ήταν η θάλασσα, την είδα, άσχετα αν ξύπνησα. Αρκεί που υπάρχει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή