Περνούσα απ' την Ερμού, σταμάτησα λίγο να κάνω τον Σταυρό μου, βλέποντας το καμπαναριό του Ιερού Ναού της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και τότε, πέρασαν από πάνω μου, τρις ομάδες ψαρόνια, που πήγαιναν στο μεγάλο δέντρο, για ύπνο.
Πόσο συγκινήθηκα, δεν φαντάζεστε!
Πρώτη φορά που είδα, ήταν τότε, στο Νοσοκομείο με τον πεθερό μου. (ΕΔΩ) (το 2009 όμως, χόρεψαν τα ψαρόνια...)
Δεύτερη στο ποτάμι του κέντρου του Βόλου. (δύσκολο να το βρω)
Τρίτη αυτή.
Κράτησα... όσο γινόταν, γιατί ήμουνα βιαστική.
Αυτό το μπαλάκι το μαύρο, δεν καταλαβαίνω τι είναι.
***
Πόσο συγκινήθηκα, δεν φαντάζεστε!
Πρώτη φορά που είδα, ήταν τότε, στο Νοσοκομείο με τον πεθερό μου. (ΕΔΩ) (το 2009 όμως, χόρεψαν τα ψαρόνια...)
Δεύτερη στο ποτάμι του κέντρου του Βόλου. (δύσκολο να το βρω)
Τρίτη αυτή.
Κράτησα... όσο γινόταν, γιατί ήμουνα βιαστική.
Αυτό το μπαλάκι το μαύρο, δεν καταλαβαίνω τι είναι.
Το κάτιασμα των ψαρονιών...
κάπου έχει λερωθεί ο φακός, μάλλον... κινείται το μπαλάκι, όπως κινείται κι η φωτογραφική σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι εμείς όταν πρωτοήρθαμε σε σάς τα είδαμε... και μείναμε έκπληκτες... ήταν μοναδικό!!! Δεν είχαμε ξαναδει΄...
χαίρετε...
τα λέμε...