Θαύμα... πριν πολλά χρόνια

Με αφορμή τον Σταμάτη Γονίδη (δες την ανάρτηση ΕΔΩ), θυμήθηκα ένα θαύμα που συνέβει πριν πολλά χρόνια και δεν το έχω γράψει.

Ξύπνησα με ένα ολοζώντανο όνειρο το πρωί.

Καθόμουνα όπως τώρα στην κουζίνα, αλλά έβλεπα την πόρτα της εισόδου του σπιτιού μου, πράγμα που δεν συμβαίνει, δεν φαίνεται, αν δεν βγεις στο χωλ.

Ακούω μια γυναικεία φωνή να με ρωτάει:

"Μπορώ να περάσω;"

Κοίταξα την πόρτα μου και σα να μην υπήρχε. Έβλεπα μόνο ολόχρυσο φως, σα να μπήκε ο ήλιος στο σπίτι μου.

"Παναγιά μου, εσύ; Και βέβαια, μπορείς να περάσεις!"

Μετά, ξύπνησα.

Πέρασε η μέρα, ήρθε το βράδυ, ο άντρας μου κοιμήθηκε, ο γιος μου σχόλασε, εγώ καθόμουνα στον υπολογιστή.

Δε θυμάμαι ώρα. Μετά τις 12 ήταν και στο σπίτι μου γινόταν πανζουρλισμός απ' τις φωνές. 3 άντρες μάλωναν τηλεφωνικώς μ' έναν "φίλο" (νομίζαμε) που η κάμερα κατέγραψε εκείνο το βράδυ πως μας έκλεβε. Κι όχι μία! Ακόμα και 5 φορές την ημέρα, γιατί τον αφήναμε για να πάμε τουαλέτα.

Οι άντρες θηρία, έτοιμοι για ξύλο, θα πήγαιναν σπίτι του. Κι ήταν 3 (είχε έρθει κι ένας φίλος του να δει και να πιστέψει στο βιντεάκι.)

Εγώ, θυμωμένη μεν, συνιστούσα ψυχραιμία. Εκείνοι τίποτα. Προσπαθούσαν μέσω του υπολογιστή μου και με δυο κινητά, να μοιραστεί το βιντεάκι.

Εγώ φώναζα ΟΧΙ! Δεν πρέπει! Έχει οικογένεια, έχει παιδιά, δεν πρέπει. Ηρεμείστε.

Τίποτα αυτοί, προσπαθούσαν να στείλει ο ένας στον άλλον το βιντεάκι, αλλά δεν τα κατάφερναν. Δοκίμασαν και τον υπολογιστή μου.

...Εγώ φώναζα ΟΧΙ, κι όταν είδα πως το ξύλο μπορεί να το έτρωγα εγώ, πήγα στην τουαλέτα και προσευχόμουνα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, να μην αναμεταδοθεί το βιντεάκι (η απόδειξη) και να μην τον συναντήσουν εν βρασμώ.

Αποτέλεσμα, μπλόκαραν και τα κινητά και το λαπ τοπ, δεν τους έκανε την χάρη. Δεν καταλάβαιναν γιατί. Εγώ ήξερα. Η Παναγιά ήρθε στ' όνειρό μου για να μας αποκαλύψει μια αλήθεια. Αυτό έφτανε. Μέχρι εκεί ο "φίλος" και η ζημιά του.

Η Παναγιά βοήθησε και δεν τον συνάντησαν εκείνο το βράδυ.

Την άλλη μέρα που τον συνάντησαν, 3 άντρες κι αυτός ένας, φτηνά την γλύτωσε.

"Πες τε μου, μόνο: Η Κατερίνα σας ηρέμησε;"

Παραδέχτηκε πολλά, περισσότερα απ' όσα φανταζόμασταν, λεφτά δεν είχε, το ποσό που έκλεψε πολύ μεγάλο, μόνος δρόμος ήταν φυλακή.

Η Προσευχή μου όμως και η Παναγιά, βοήθησε κι εμάς, βοήθησε κι αυτόν.

Άλλαξε πόλη, κρύφτηκε από παντού, νομίζοντας πως θα το μαρτυρήσουμε, κατά καιρούς ερχόταν και μας έδινε πότε 10, πότε 20 ή και 50 ευρώ. Τρέχα γύρευε, δηλαδή, σχετικά με τα ποσά που έκλεβε κάθε μέρα, για δυο χρόνια.

Το βιντεάκι δεν αναμεταδόθηκε ποτέ, το σβήσαμε σε λίγες μέρες.

Αυτά!