Σήμερα είναι η Γιορτή του Αγίου Ισιδώρου, εν Χίω.
Δεν Τον ήξερα τον Άγιο, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ, όπως δεν ήξερα και τον συμπαθέστατο παπα - Δημήτρη, απ' το εκλησσάκι Των Αγίων Ισιδώρων, Λυκαβηττού!
Όπως δεν ξέρω γενικώς, κι από Αθήνα, όπως και πολλοί άλλοι επαρχιώτες...!
Να μην τα πολυλογώ, έτυχε να δω το εξώφυλλο του Μακελειού και βλέποντας φωτογραφία τον παπα - Δημήτρη, μ' έφαγε η περιέργεια να μάθω.
Τελικά, διάβασα το άρθρο το βράδυ. Πνευματικός της γυναίκας του Πρωθυπουργού μας και πολλών άλλων διασήμων, ο παπά - Δημήτρης!
Εύχεται η σύζυγος να τα καταφέρει ο άντρας της και Κυβερνήτης μας!
Μακάρι!
Ποιος δεν το θέλει το ΚΑΛΟ της Ελλάδας μας και ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ;
Κι ύστερα, γυρίζοντας σπίτι, έψαξα την εφημερίδα και πέτυχα, αυτό: (Σας είπα, ως πρώην περιπτερού, όλα τα ξεφυλλίζω ή διαβάζω, χωρίς πόρωση, απλά, βγάζω κι εγώ τα συμπεράσματά μου, με το φτωχό μου το μυαλό και βάση της Πίστης μου, πεσ' την παιδική, γιατί δεν την "μορφώθηκα", την "έζησα".)
***
***
Τί σύμπτωση! Κι ο Πρωθυπουργός μας σήμερα, άναψε κεράκι στην Παναγιά!
Βοήθειά του και βοήθειά μας!
...Κι ύστερα, αναρωτιέμαι. Με τόση Πίστη ΟΛΩΝ, τι φταίει και δεν πάμε καλά;
ΥΓ. Επίσης, στον δρόμο μου βρήκα κόσμο που θα τρέξει μόλις ανοίξουν οι Εκκλησιές, πολλοί θα κοινωνήσουν, κάποιοι μου είπαν για την μεγάλη οικονομική ζημιά που έπαθαν με τα μαγαζιά τους, με κάποιους χαιρετηθήκαμε με αποστάσεις, με κάποιους που αγαπιέμαστε πραγματικά, αγκαλιαστήκαμε, κάποιοι μου είπαν πως έκλεισαν ραντεβού για εξομολογήσεις, κάποιοι μου είπαν: "τσιπάκι όμως, δεν θα βάλουμε!"
κι εγώ ρώτησα:
"Στο είπε αυτό ο Πνευματικός σου ή ο παπάς σου, κ.λ.π.;"
"Όχι!" μου είπε. "Κάνουν υπακοή και πρέπει να κάνουμε κι εμείς!"
"Ως πότε;" τον ρώτησα.
"Θα μας πουν, εκείνοι!"
"Κι αν εκείνοι βάλουν και μας πούνε να βάλουμε κι εμείς ή να πάμε να πνιγούμε, θα πάμε κι εμείς;"
"Ότι πει ο Κύριος!" μου είπε.
"Τότε, τώρα που θα πας για εξομολόγηση, ρώτα τον, αν αυτά που σου λέει, τα είπε ο Κύριος!κι αν μπορείς, κλείσε κι ένα ραντεβού και για μένα."
"Δεν μπορώ. Πρέπει μόνη σου. Είσαι θυμωμένη. Πρέπει να μετανοήσεις και να ετοιμαστείς κατάλληλα. Να δεχθείς την υπακοή, γιατί δεν υπάρχουν άλλωστε τέτοιοι παπάδες!"
"Αυτό να τους πεις! Να υπάρξουν! Τι φοβούνται; Την πείνα ή τον Χριστό; Ποτέ δεν είναι αργά να αντιδράσουν, πριν βρεθούμε όλοι παρέα στην Κόλαση! Εγώ τουλάχιστον, έχω την ευθύνη του εαυτού μου, εσύ και τόσος απλός λαός που σας παίρνουν στον γκρεμό, τί φταίει;"
Αυτά, και άλλα πολλά τα της ημέρας μου.
Υγ. Εύχομαι ο παπα - Δημήτρης, να "μαλώνει" κιόλας, γιατί νιώθω ότι η Πίστη του είναι μεγάλη και Θαυματουργή!
Υγ, κι άλλο: Ένας άλλος γνωστός μου παπάς, μου είπε παλιότερα:
"Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι."
"Κι εσείς, τι κάνετε;" ήθελα να του πω, μα δεν θέλησα να τον προσβάλλω, τότε.
Τώρα;
Τώρα ελπίζω. Τώρα θα "φανεί" η Πίστη όλων, αν είναι από συνήθεια ή "εδρεύει" μέσα μας.
Αυτά και πήγαμε στην 15/5/2020
Πολυλογού και ναι, θυμωμένη.
Δεν Τον ήξερα τον Άγιο, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ, όπως δεν ήξερα και τον συμπαθέστατο παπα - Δημήτρη, απ' το εκλησσάκι Των Αγίων Ισιδώρων, Λυκαβηττού!
Όπως δεν ξέρω γενικώς, κι από Αθήνα, όπως και πολλοί άλλοι επαρχιώτες...!
Να μην τα πολυλογώ, έτυχε να δω το εξώφυλλο του Μακελειού και βλέποντας φωτογραφία τον παπα - Δημήτρη, μ' έφαγε η περιέργεια να μάθω.
Εύχεται η σύζυγος να τα καταφέρει ο άντρας της και Κυβερνήτης μας!
Μακάρι!
Ποιος δεν το θέλει το ΚΑΛΟ της Ελλάδας μας και ΟΛΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ;
Κι ύστερα, γυρίζοντας σπίτι, έψαξα την εφημερίδα και πέτυχα, αυτό: (Σας είπα, ως πρώην περιπτερού, όλα τα ξεφυλλίζω ή διαβάζω, χωρίς πόρωση, απλά, βγάζω κι εγώ τα συμπεράσματά μου, με το φτωχό μου το μυαλό και βάση της Πίστης μου, πεσ' την παιδική, γιατί δεν την "μορφώθηκα", την "έζησα".)
***
***
Τί σύμπτωση! Κι ο Πρωθυπουργός μας σήμερα, άναψε κεράκι στην Παναγιά!
Βοήθειά του και βοήθειά μας!
...Κι ύστερα, αναρωτιέμαι. Με τόση Πίστη ΟΛΩΝ, τι φταίει και δεν πάμε καλά;
ΥΓ. Επίσης, στον δρόμο μου βρήκα κόσμο που θα τρέξει μόλις ανοίξουν οι Εκκλησιές, πολλοί θα κοινωνήσουν, κάποιοι μου είπαν για την μεγάλη οικονομική ζημιά που έπαθαν με τα μαγαζιά τους, με κάποιους χαιρετηθήκαμε με αποστάσεις, με κάποιους που αγαπιέμαστε πραγματικά, αγκαλιαστήκαμε, κάποιοι μου είπαν πως έκλεισαν ραντεβού για εξομολογήσεις, κάποιοι μου είπαν: "τσιπάκι όμως, δεν θα βάλουμε!"
κι εγώ ρώτησα:
"Στο είπε αυτό ο Πνευματικός σου ή ο παπάς σου, κ.λ.π.;"
"Όχι!" μου είπε. "Κάνουν υπακοή και πρέπει να κάνουμε κι εμείς!"
"Ως πότε;" τον ρώτησα.
"Θα μας πουν, εκείνοι!"
"Κι αν εκείνοι βάλουν και μας πούνε να βάλουμε κι εμείς ή να πάμε να πνιγούμε, θα πάμε κι εμείς;"
"Ότι πει ο Κύριος!" μου είπε.
"Τότε, τώρα που θα πας για εξομολόγηση, ρώτα τον, αν αυτά που σου λέει, τα είπε ο Κύριος!κι αν μπορείς, κλείσε κι ένα ραντεβού και για μένα."
"Δεν μπορώ. Πρέπει μόνη σου. Είσαι θυμωμένη. Πρέπει να μετανοήσεις και να ετοιμαστείς κατάλληλα. Να δεχθείς την υπακοή, γιατί δεν υπάρχουν άλλωστε τέτοιοι παπάδες!"
"Αυτό να τους πεις! Να υπάρξουν! Τι φοβούνται; Την πείνα ή τον Χριστό; Ποτέ δεν είναι αργά να αντιδράσουν, πριν βρεθούμε όλοι παρέα στην Κόλαση! Εγώ τουλάχιστον, έχω την ευθύνη του εαυτού μου, εσύ και τόσος απλός λαός που σας παίρνουν στον γκρεμό, τί φταίει;"
Αυτά, και άλλα πολλά τα της ημέρας μου.
Υγ. Εύχομαι ο παπα - Δημήτρης, να "μαλώνει" κιόλας, γιατί νιώθω ότι η Πίστη του είναι μεγάλη και Θαυματουργή!
Υγ, κι άλλο: Ένας άλλος γνωστός μου παπάς, μου είπε παλιότερα:
"Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι."
"Κι εσείς, τι κάνετε;" ήθελα να του πω, μα δεν θέλησα να τον προσβάλλω, τότε.
Τώρα;
Τώρα ελπίζω. Τώρα θα "φανεί" η Πίστη όλων, αν είναι από συνήθεια ή "εδρεύει" μέσα μας.
Αυτά και πήγαμε στην 15/5/2020
Πολυλογού και ναι, θυμωμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου