Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Πόσο πολύ το αγάπησα αυτό το Άλογο.... - Άλογο ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ

...Είναι κάποιες μέρες και στιγμές της ζωής μας, που δεν έχουν αρχή, μέση και τέλος... γι' αυτό... όπως τα φέρει η ροή, (των εξηγήσεων), θα τα φέρνω.

Μια αρχή, ας πούμε ότι έγινε, ΕΔΩ, χθες.

Και μια άλλη σκόρπια ΑΡΧΗ, σε πολλά μπλογκςςςςςς (που λέτε κι εσείς οι ξενόγλωσσοι... και γελάμε με τα χάλια μας εμείς οι χωριάτες και οι χωριάτισσες... οι αγράμματες...), είναι ότι, αν δω άλογο, τό 'χω για ΆΓΙΟ, ότι είναι "Σημάδι", Αγίου.

...Και, πάμε στο κυρίως θέμα.

...Γυρίζαμε από ξενάγηση, κι εγώ η αχόρταγη, κλικ και κλικ, γέμιζα καλάθια, για να έχω να βλέπω και να σας δείχνω, κιόλας, άμα λά'χει, γιατί όχι;

Το πούλμαν έτρεχε, το τοπίο άλλαζε γρήγορα, η ματιά είχε δει, το κλικ είχε γίνει, ότι έπιασε, έπιασε!
Δε θα σκάσουμε, κιόλας!

... Είδα πολλά αγριοκάτσικα, ίσως και ήμερα και γελάδια, νά 'σου και δυο άλογα!
Ένα άσπρο κι ένα μαύρο, κοντά - κοντά, μούρη με μούρη, έβοσκαν μαζί!
Τί χαρά!!!

Να, κι άλλο, παρακάτω! Κοκκινωπό και μόνο του! Τί χαρά! Είδα και τα τρία χρώματα! Τί ΧΑΡΑ!!!

Φτάναμε, κι είχα δει, τρία!

Τί σημάδι, ΚΑΛΟ!!! Τί χαρά, μεγάλη!

Κι εκεί, στην τελευταία στροφή, γκλουπ, κι άλλο! Δίπλα στην ΠΑΝΑΓΙΑ!!! Τί ΣΗΜΑΔΙ!!!
Και χρώμα, Λευκό - Γκρι!

Τέσσερα τα Άλογα;

Δε μπορεί, το είδα! Έκανα και κλικ, ήμουνα σίγουρη όμως, ότι δεν θα φαίνεται, γιατί φτάναμε κι η μηχανή δεν ήταν στα χέρια μου!

Άργησα...
Τί κρίμα!

Κι ήταν Σάββατο απόγευμα, της Αγίας Πελαγίας και ήμουνα στην Τήνο!

...Χωρίς πρόγραμμα, έτσι, ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ... η ΑΝΩΤΕΡΑ ΔΥΝΑΜΗ... βρέθηκα ΕΚΕΙ, ακόμα, δεν το πιστεύω!

Αν δεν είχα αποδείξεις, θα έλεγα πως ήταν "ΟΝΕΙΡΟ", πως δεν πάω καλά, κ.λ.π.

***

Κι έφτασε η Κυριακή πρωί, αρκετά πρωί.

Να μην τα "χωρέσω" όλα εδώ, δε γίνεται, εκ των πραγμάτων. Ούτε βιβλίο δεν φτάνει. Κι είναι και καλοκαίρι, κι είναι κι οι ειδήσεις και τόσα άλλα.

Πήγα λοιπόν, ξανά στην Παναγιά μας, κι ύστερα... υπήρχε περίπτωση να μην ψάξω το Άλογό μου, που ήταν τόσο κοντά;

...Κι όταν τα μάτια μου το είδαν, όταν τα πόδια μου το έφτασαν, όταν συστηθήκαμε, κι αφού γίναμε φίλοι,  πια, κλαίγαμε που θα χωρίζαμε... δε φαίνεται, μα τόσο δυνατές στιγμές με άλογο, δεν μπορούσα να φανταστώ στην ζωή μου... αλήθεια, σας λέω!

Συγκινούμαι, ώρα στριφογυρίζει, αυτή η ανάρτηση, να ξέρετε, ΑΝ ΘΕΛΕΙ Ο ΘΕΟΣ, θα ολοκληρωθεί, κάποια άλλη στιγμή.

Πείτε την, βιαστική και πρόχειρη.... που, δεν είναι.

"Εμπόδια" πολλά είχε, συν σοκ, για ότι δεν είδε εκεί, τότε η ματιά μου... και τα "είδα", απόψε.

Ναι, το Άλογο, η Καλή μου, (δεν ξέρω όνομα), ΕΚΕΙΝΗ την ημέρα, δεν ήταν ένα τυχαίο άλογο που φωτογράφιζα...

Ήταν μιλημένο από Αγία!... οπότε και ήταν, σα να "είδα" ΆΓΙΟ, από πολύ κοντά... κι ίσως... δεν τ' άξιζα...!

Σκόρδα, στην ΚΑΛΗ ΜΟΥ!

Να την χαίρονται τα "αφεντικά" της... και να μού την φιλήσουν, γιατί, εγώ, "φοβήθηκα"...

η δειλή.

***

Πόσο πολύ σ' αγάπησα - Χρήστος Θηβαίος - Άλογο ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ

...Σ'χωράτέ με, αγαπημένοι μου καλλιτέχνες, για τα πνευματικά σας... που "φαίνεται" ότι τα δυσφημίζω, μη κατέχοντας τα τεχνικά καλά και ο ήχος....

Είναι που όταν συναντιούνται σε βάθος, πολλές ψυχές, μαζί, ο ήχος... ο λυγμός... δε μπορεί να είναι κι ομοιόμορφος... κάπου, κάποιος, κάποια, ΘΑ ΚΡΑΥΓΑΣΕΙ...!
...Θα ακουστεί και παραφωνία... συμβαίνει και στην ζωή, όταν πολλοί άνθρωποι μαζί, κλαίνε... (Εδώ, έχουμε κι ένα ζώο που κλαίει, ένα χέρι που τρέμει, κι έναν αέρα που φυσάει, αδύνατον ο ίδιος τόνος... εσείς οι μουσικοί, ξέρετε καλύτερα.)
Ας είναι μέχρι εκεί, στο δικό μου το βιντεάκι!
Είναι που ήθελα να έχω την ροή... γι' αυτό και το κρατώ, μέχρι να με μαλώσετε.

Θα τα κάνω όμως και σωστά, ένα -ένα και θα φέρω ενημέρωση ανάρτησης απ' το μπλογκ, με περισσότερες εξηγήσεις.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... που ΥΠΑΡΧΕΤΕ μουσικά και εκφράζετε ΚΑΛΥΤΕΡΑ... τις φωτογραφικές στιγμές μου.

Αυτά! Ήδη, είναι πολλά τα λόγια, για εδώ!

Πόσο πολύ σ' αγάπησα - Χρήστος Θηβαίος - Άλογο ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ




Υγ. ώρα 3 και 25, ξημερώματα... Αγίας Παρασκευής, σήμερα...
Μεγάλη κι αυτή η μέρα για μένα, όσο  και η Χάρη της...

Α! Χρόνια Πολλά,  και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΑΛΟΥΧΟΥ!!!
Δε ξανάγινε!
Όταν λέω πως "κοιμάμαι με τα τσαρούχια... ", τί να πρωτο-προλάβω η γυναίκα, πες μου, τι;

Δώρο τα βιντεάκια μου, τα μεμονωμένα, κορίτσι!

Κρίμα που δεν κατέγραψα τα χλιμιντρίσματά του, όταν έφευγα... και τα νωρίτερα...

Ίσως καλύτερα, γιατί θα έκλαιγα... πολύ, δε θα το άντεχα.

Έμεινα πολύ ώρα εκεί... ίσως περισσότερο κι απ' την εκκλησία!

Ακουγόταν όμως, απ' τα μεγάφωνα, και... και η κάρτα είπε: "Η κάρτα έχει προστασία εγγραφής" και στοπ!

Οπότε... όταν Ανώτερη Χειρ, επεμβαίνει στην ζωή μου, κι είναι ΚΑΛΗ, "υπακούω".
Έμαθα καλά το μάθημά μου, πέρσι, την Μεγάλη Παρασκευή, που η άλλη φώτο-μηχανή, είπε: 'Τέλος, ως εδώ!"

Κι έτσι, ανήκουν τα παρακάτω μου, σε άλλες κάρτες, και δεν είναι της αποψινής ροής, λείπουν τα άλογα!



ΑΛΟΓΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ 1 και 2 και 3






και 4 και 5



υΓ. 3 ΚΑΙ 38, κοίτα να δεις, πόσα θα "χωρέσει" αυτή η ανάρτηση!
Θα συμπληρώσω και στα σχόλια ή με λινκςςςςς (περί ς, ξέρετε!)

Υγ. 5 και 05

Τα "μπέρδευε" πολύ το γιουτούμπ μας... απόψε.
Πολλά "λυπούμαστε", μού έγραφε...
Αναγκάστηκα να ξανα- ανεβάσω το 3.

Υγ. 5 και 28


Μας έφερε και το σωστότερο... για όσο.
Σέβομαι αφάνταστα τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά... 

13 σχόλια:

  1. Έχω χακεράκι; Πάλι; Δεν κουράστηκε; Τα λευκά μαρκαρίσματα... δεν τα καταλαβαίνω πως προκύπτουν. Τ' αφήνω όμως, για να φαίνονται οι αόρατοι "βοηθοί" μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...Κανείς, δε θα το μάθει.
    Μόλις διόρθωσα τον τίτλο της ανάρτησης, γιατί, όκευ, από βιασύνη έβαλα τον τίτλο του βίντεου, κι εντάξει, εκείνη την στιγμή, όσο κι αν ακούγομαι γελαστή και συγκλονισμένη, σίγουρα, δεν τραγουδούσα!

    Πόσο πολύ το αγάπησα αυτό το Άλογο.... - Άλογο ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΝΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα νούμερα των βίντεο είναι: 8273, 8293, 8294, 8325, 8329. Για την ροή, όταν θα θελήσουν να ανέβουν οι φώτο, γιατί απόψε, ΔΕΝ!
    Απίστευτα πράγματα, ακόμα και για μένα... που κατά κάποιον τρόπο... πες ότι "κάτι" παραπάνω καταλαβαίνω, πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να "κρατήσω" κι αυτό,
    Ήταν μιλημένο από Αγία!... οπότε και ήταν, σα να "είδα" ΆΓΙΟ, από πολύ κοντά... κι ίσως... δεν τ' άξιζα...!

    γιατί, όταν έγραφα το κείμενο, δεν είχα δει μία μία τις φώτο, κι ύστερα...αφού είδα και καλόγρια καθιστή με τα χέρια σαν Χ, έπαθα σοκ, μεν, μετά το συνδύασα, μετά, αργότερα, ΝΑΙ, είμαι βεβαία, ήταν η ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ!!!

    ...Σα να μού ρίξανε παγάκια, μόλις το έγραψα... Ανατρίχιασα...
    Την πήρα κι από νωρίς, δίπλα μου, κι αριστερά μου, απόψε...
    Της ζήτησα συγγνώμη που δεν πήγα στο μοναστήρι της...
    Δεν πρόλαβα.
    Πριν δω το άλογο, την χαιρέτησα ... και τα μάτια της ήταν μαύρα με δάκρυα... μέχρι κάτω. Της ζήτησα συγγνώμη κι εκεί, και άλλες φορές, νοερά. Δεν την περιφρόνησα, αν ήταν, δυνατόν!Και μόνο που ΤΗΝ αξίωσε η Παναγία να βρει την εικόνα ΤΗΣ, φτάνει!
    Τί να πρωτογράψω;
    Πολύ φοβάμαι, δεν μπορεί να έκλαιγε για μένα, ειδικά.
    Στεναχωρεμένη κι ΑΥΤΗ η ΑΓΙΑ, με την γενική κατάσταση.
    Κι απόψε, ενώ στην εικονίτσα της, δεν είδα τίποτα το πρωί, από νωρίς... είδα το αριστερό ματάκι της, τρέχει το δάκρυ.

    Μα, να την δω, να κάθεται και κάτω στην συκιά, κοντά στο άλογο...!
    Κατάλαβα πως πρόκειται για καλόγρια, απ' την μαντήλα στο κεφάλι...
    Θεέ μου, Χριστέ μου, Παναγία μου, τόσα πολλά σημάδια, είναι δυνατόν, να τα "βλέπω" μόνο εγώ;
    "Περπατάτε", λέμε, πια, περπατάτε!

    Μπήκε ο άντρας μου, νωρίτερα στην κουζίνα και του ήρθε ένας φλέτρος στο κεφάλι...
    Εγώ, δεν τον είχα δει.

    Τον φλέτρο τον έχω για ψυχή...

    Οι γονείς του...

    Αν ζούσαν, θα γιόρταζαν σήμερα, στο χωριό του.

    αυτά, με μικρό α, γιατί εμείς οι άνθρωποι, είμαστε τόσο μικροί, ανάξιοι να "δούμε" τα Θαύματα και τα Σημάδια, γενικά...

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την μέρα μας, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το γιου μού τα μπέρδεψε, σήμερα. Το ίδιο και ο πικάσα και ο μπλόγγερ.
    Δεν με πειράζει, μπορώ και χωρίς ίντερνετ, άνετα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ας γράψω κι αυτά, να υπάρχουν:
    Ο Ιερέας που βλέπετε, δεν είναι φάντασμα. Πήγε πολλές φορές στο αυτοκίνητο, ίσως τον παραξένεψε να μιλάει μια γυναίκα μ' ένα άλογο!

    Ένας κύριος πήγε να φωτογραφήσει, κάτι, παρακάτω, είδε εμάς και χάζεψε ο άνθρωπος, καθόταν και μας κοίταζε από μακριά, πολύ ώρα!

    Μια κυρία μιλούσε στο κινητό της και καθόταν μέσα στο αυτοκίνητο.
    Όταν πήγα να φύγω, με φώναξε και μού είπε: "Μα, εσείς, μιλούσατε! Κι ύστερα, λένε, δεν καταλαβαίνουν τα ζώα! καλύτερα απ' τους ανθρώπους!
    Συγκλονίστηκε, κι εκείνη! Δεν το πίστευε!

    Ήθελα να το φιλέψω, δεν είχα κάτι, έψαξα πολύ στην τσάντα μου, δεν είχα.

    Του έδωσα αντίδωρο...
    Δεν το έφτανε, εγώ, δεν καταλάβαινα. Σκάλιζε με το πόδι του, μετά κατάλαβα και του το έριξα!

    Νωρίτερα, μού έκανε υποκλίσεις, όταν της έλεγα ότι είναι όμορφη! (Κι αν είναι αρσενικό, κανένα πρόβλημα!Τόση συνεννόηση με αρσενικό, αποκλείεται!

    Όταν την πρωτοείδα όμως, την Κυριακή, ανεβαίνοντας, είχε στάση αφόδευσης, δεν είδα αν φαίνεται.

    Έμεινα εκεί, πολύ ώρα, λέμε! Δεν ήθελα να φύγω, έπρεπε, όμως, είχα πολύ ακόμα τρέξιμο μπροστά μου, συν έξτρα που προέκυψε!
    ξαναπήγα πάλι στην Παναγιά, αργότερα, τρέχοντας, για έκτακτα ονόματα, από τηλέφωνα στο παραπέντε, πριν πιάσω καράβι.

    Αχ! Ζωή... να σε μάθω, άργησα...

    και να κοιμηθώ, πάλι, άργησα και πάλι δεν θα βγει το αυριανό πρόγραμμα ολοκληρωμένο.

    ΘΕΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ και για μένα και για όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σέβομαι αφάνταστα τα πνευματικά δικαιώματα, αλλά...

    αλλά, δεν έχουν να κάνουν όλα με λεφτά, σ' αυτή τη ζωή.

    Το όποιο Καλλιτεχνικό πνεύμα, Από άνωθεν, δίνεται, οπότε... Βοηθάτε επί της ουσίας, αγαπημένοι μου Καλλιτέχνες!
    Προέχει η ΕΙΡΗΝΗ, η ΠΑΤΡΙΔΑ, η ΠΙΣΤΗ, η ΥΓΕΙΑ... μη βαράτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βοήθειά σου

    Και... Χρονια πολλα!!!! (Για την ημερα)

    Βοήθειά σου...

    Ωραιο το "Παρασκευη".

    Το διαλεξα απο μια γνωστη μου, νεαρη φιλη,και πολυ καλη κοπελλα

    Τωρα πια... το Πασχα δεχομαι ευχες... (Μού αρεσε το Παρασκευη... πολυ!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και Ευτυχισμένα, Παρασκευή!!! Τα καλύτερα και Υπομονή, γενική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστω. (Μιας κι επιμενεις... Αλλα και μιας που δεν ευχαριστησα για τα δωρα)
    Χιλια ευχαριστω λοιπον
    Παντα μ' αρεσαν τ' αλογα κι ας μην ανεβηκα ΠΟΤΕ σε ενα...

    Βοήθειά σου και πάλι...

    Χρόνια πολλα, βοήθειά μας η Αγία Παρασκευη!

    Και...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μισς που δεν ταδες ακομα τα σχολια, τα νεα... :
    Καλε, τι αγαπες ηταν αυτες!!

    Και τι καλο άλογο!!

    Κι ομορφο!!

    Τυχερη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μ' ανέβαζαν μικρή, όταν πήγαινα να μαζέψω φουντούκια και με πλήρωναν σε παγωτό... κι η μάννα, μού γέμιζε κρυφά την ποδιά μου, απ' την δική της ποδιά, μη με μαλώσουν... γιατί μάλλον, χάζευα, θαυμάζοντας τα τζιτζίκια...

    Βοήθεια ΟΛΩΝ ΜΑΣ, γιατί Αυτό το Άλογο, μού μιλούσε την συγκεκριμένη στιγμή... σε Άλλη Γλώσσα, για να μεταφράσω στους άλλους... ΣΙΓΕΣ... αλλά, δεν τα κατάφερα, νομίζω.

    Η Αγία Παρασκευή, τό 'κανε το θαύμα της, ούτε αυτό πρόλαβα να γράψω, γιατί όπως λέει συχνά και ο άντρας μου:
    "Εγώ νομίζω, τα αυγά τα αλωνίζουν..."!

    Όλα θέλουν κόπο και χρόνο.

    Κλαίγαμε, λέμε, απλά, δεν φαίνεται...

    Φτου του και σκόρδα του!

    Θέμα στιγμής και κοινού σημείου, αλόγου και εμού.

    Έχω χαρεί κι άλλους "διαλόγους" με ζώα, και πουλιά, γενικά, απλά, δεν πρόλαβα να τα πω, ή να τα δείξω.

    Χρόνια μας Πολλά, με Υγεία, Αγάπη και Ειρήνη!
    Κάθε μέρα σχεδόν, γιορτάζει κι ένας Άγιος, μεσολαβητές που μάς δείχνουν όλοι, ΧΡΙΣΤΟ, ΠΑΝΑΓΙΑ, ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ και ΚΑΛΟ, ΔΙΚΙΟ και ΨΗΛΑ, με ψυχοκίνητα... όμως!
    Φιλιά 3 και στα γρήγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή