Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

... "Χορός"

...Αυτός ο χορός, σήμερα, πολύ με προβλημάτισε...

Όλη μέρα σκεφτική και προβληματισμένη, γι' αυτόν... τον χορό... τελικά, όπως προέκυψε.

...Ήταν αυθόρμητη γραφή, αυθόρμητη κι η επιθυμία... αυτοσχεδιασμός ψυχής, ήταν, ένιωσα τον Μέγα Θεατή, όμως, νομίζω... μ' ένιωσε κι Εκείνος, όμως, δεν μού θύμωσε, νομίζω.

Τί να εξηγώ; Ίσως, κάποτε.

Σκεφτόμουνα, μετά, όλη μέρα, κι αναρωτιόμουνα... που αρχίζει και πού σταματάει το θάρρος μου και το θράσος μου, με τα Ιερά και τα Όσια.

..."Παραφέρεσαι", λέει η λογική.

"Η ψυχή, μπορεί να τα ενώσει, όλα", λέει η Άλλη φωνή. "Ο στίχος, η μουσική, το τραγούδι, ο χορός, όταν εκφράζουν σεβασμό στην ανθρώπινη Τέχνη, κι όταν ξέρεις καλά, ότι προέρχεται από Ψηλά, ναι, τότε, μπορεί να ενωθεί... και να γίνει ένα με την Προσευχή, και να την δεχθεί, ακόμα, κι Εκείνος, χωρίς να προσβαλθεί."

Με την β' φωνή, συμφώνησαν και τα σημάδια μου...
αλλά, η λογική, επιμένει να το ψάχνει,

Άστο,

να το ξεχάσω.

Δένει με την ανάρτηση εδώ, κι ίσως κάποια στιγμή, άλλη στιγμή, συμπληρώσω σ' αυτή την ανάρτηση.

ΕΔΩ. 

Υγ. ΌΧΙ, δεν ήμουνα μόνη μου, τελικά, τώρα που είδα, τί έγραψα!
Είναι Πανταχού, Παρόν!

27/7/!6, 11 και 13, Τετάρτη βράδυ, Του Αγίου Παντελεήμονος, Μεγάλη η Χάρη ΤΟΥ!

1 σχόλιο:

  1. Περνούσε τ' άλογο της γειτονιάς, αργά - αργά, πριν που ανέβαζα τα βιντεάκια της νύχτας στην Τήνο.
    Δεν το πρόλαβα, δεν ήθελα να χάσω την ροή, μη μπερδέψω τα νούμερα και ξαναπαιδεύομαι.
    Κράτησα την τέντα, το ίδιο κάνει.

    Νωρίτερα, αρκετά, "Τέλος".

    Πάντως, κερδισμένοι, δεν είμαστε, είπα.

    Ούτε χαμένοι, είπε.

    Θα δείξει το μέλλον, είπα στο τηλέφωνο.

    Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, σήμερα!
    Βοήθειά μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή