...Στον ύπνο μας... βλέπουμε όνειρα και "όνειρα"...
...Το σημερινό που με αναστήλωσε και με σήκωσε επάνω, ίσως ήταν μια απάντηση στις εδώ και καιρό, "βουβές" Προσευχές μου.
...Έπαψα να "ζητάω" πια, γιατί κατάλαβα, πως ΕΚΕΙΝΟΣ, ξέρει καλύτερα, κι εγώ απλά, πρέπει να δέχομαι το Θέλημά Του, όποιο κι αν είναι.
Θέλω να το γράψω, να υπάρχει. Ίσως κάποτε συνδεθεί... με ένα ΘΑΥΜΑ που ακόμα, δεν "φάνηκε"...
...Είδα πως ήμουνα σκυμμένη, σχεδόν έτοιμη να πέσω μέσα, σ' ένα περιφραγμένο με μαύρα κάγκελα, ας πούμε πηγάδι.
Εμένα, δεν με είδα. Ούτε κουβά. Είδα μόνο... να ανεβαίνει ένα καντηλάκι, γεμάτο λάδι, αναμμένο, με μια φλόγα καθαρή και μεγάλη που με ζέστανε και με ξάφνιασε και ανασήκωσε το κορμί μου και στο όνειρο και στην πραγματικότητα!
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο, αυτό το όνειρο!
Υπάρχει ελπίδα και το λαδάκι στο καντήλι αγαπημένου μου προσώπου, είναι γεμάτο ακόμα..., έτσι το "μετέφρασα"!
Το όνειρο μου θύμισε την Παναγία Γορίτσα στον λόφο, Εκεί που παίρνουν τον Αγιασμό.
Μεγάλη η Χάρη Της!
...Το σημερινό που με αναστήλωσε και με σήκωσε επάνω, ίσως ήταν μια απάντηση στις εδώ και καιρό, "βουβές" Προσευχές μου.
...Έπαψα να "ζητάω" πια, γιατί κατάλαβα, πως ΕΚΕΙΝΟΣ, ξέρει καλύτερα, κι εγώ απλά, πρέπει να δέχομαι το Θέλημά Του, όποιο κι αν είναι.
Θέλω να το γράψω, να υπάρχει. Ίσως κάποτε συνδεθεί... με ένα ΘΑΥΜΑ που ακόμα, δεν "φάνηκε"...
...Είδα πως ήμουνα σκυμμένη, σχεδόν έτοιμη να πέσω μέσα, σ' ένα περιφραγμένο με μαύρα κάγκελα, ας πούμε πηγάδι.
Εμένα, δεν με είδα. Ούτε κουβά. Είδα μόνο... να ανεβαίνει ένα καντηλάκι, γεμάτο λάδι, αναμμένο, με μια φλόγα καθαρή και μεγάλη που με ζέστανε και με ξάφνιασε και ανασήκωσε το κορμί μου και στο όνειρο και στην πραγματικότητα!
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο, αυτό το όνειρο!
Υπάρχει ελπίδα και το λαδάκι στο καντήλι αγαπημένου μου προσώπου, είναι γεμάτο ακόμα..., έτσι το "μετέφρασα"!
Το όνειρο μου θύμισε την Παναγία Γορίτσα στον λόφο, Εκεί που παίρνουν τον Αγιασμό.
Μεγάλη η Χάρη Της!
Αστοριανή23 Ιανουαρίου 2020 - 11:59 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ νιώθω ότι τα όνειρά μου έχουν μια υπερφυσικη εξήγηση... Κάπως θα πρέπει να υπάρχει ένα καθαρό κομμάτι στην ψυχή μας.
Ας είναι, ότι μας βρει να μην είναι επώδυνο.
Τύχη θέλω στα παιδιά μας και τα παιδιά του κόσμου.
Σε φιλώ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Κυκλαμίνα 24 Ιανουαρίου 2020 - 12:08 π.μ.
...Συγγνώμη που είχα κλειστά, στην σχετική ανάρτηση, Γιώτα μου. Θα μεταφέρω εκεί το σχόλιό σου.