"Χαιρετίσματα στον Εφραίμ!..." είπε.

...
"Χαιρετίσματα στον Εφραίμ!..." είπε, και μου κόπηκαν τα πόδια, περισσότερο απ' τα δικά του...
Σίγουρα, δεν το είπε εγωιστικά, κι Εκείνος, κατάλαβε τι εννοούσε ο αγράμματος ασθενής...
Να Προσευχηθώ... μου ζητούσε, πλαγίως.
"Πήγα στον Άγιό σου, Τον Φίλο σου και άναψα κερί. Εκείνος μ' Οδηγεί και δεν ακούω κανέναν, κι έρχομαι...", μου είχε πει, Οκτώβρη του 2018, κι ήρθε...
...Και τότε, Εκείνος κρατούσε το τιμόνι... και το ξέραμε ΚΑΛΑ και οι δυο μας...

...Χθες βράδυ... με πήρε ο ύπνος αγκαλιά με την Εικόνα Του...
...Του "εξηγούσα"... μην του "θυμώσει".

...Ξύπνησα και με τα μάτια σχεδόν κλειστά, τηλεφώνησα, με μια φωνή που δεν έβγαινε...
"Πώς είναι;"
"ΠΕΡΠΑΤΗΣΕ! Μετά από σένα, ζήτησε τις παντόφλες του και επέμενε να σηκωθεί..."

...Κοντεύει μεσημέρι, κι εγώ η υγιής... καθιστή στην καρέκλα... "Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ", γι' ακόμα ένα Θαύμα ΣΟΥ, Άγιε Εφραίμ!

...................................................

!!!
Περνάει τ' Άλογο!!! Τακ - τακ τα πεταλάκια του!
Χτύπησε και το ρολόι του Αγίου Νεκταρίου!
12!