Ο μωβ κρίνος που πρωτοείδα όταν πήγα στον Άγιο Εφραίμ, άλλο σημάδι!
Πάντα όταν πλησιάζω ή καμπάνα θα χτυπήσει ή ρολόι.
Έτρεξα με λαχτάρα και προσκύνησα. Δεν είδα κανέναν. Ήμουνα μόνη μου. Κοίταξα όλους τους Αγίους. Έψαξα μια εικόνα, δεν την βρήκα. Μάλλον δεν έβλεπα απ' την βιασύνη. Λες; Μπορεί!
Η εικόνα που έλειπε, μου είχε κολλήσει στο μυαλό. Ήθελα να δω αν πάω καλά, αν βλέπω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέρες μετά, ρώτησα μια γειτόνισσα.
"Προχθές την ασπάστηκα. Εκεί είναι." μου είπε.
Άντε, δεν πάω καλά, σκέφτηκα.
Μετά από λίγες μέρες, με φώναξε η γειτόνισσα.
"Δίκιο είχες. Η εικόνα δεν είναι εκεί. Κάπου αλλού θα την έβαλαν. Μπερδεύτηκα, θυμώμουνα που την χαιρετούσα άλλες φορές."
Καλά πάω, σκέφτηκα. Μπορεί να της άλλαξαν θέση. Δεν έτυχε και να ξαναπάω, γιατί όλο λείπω.