Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ, ΤΑ "ΣΗΜΑΔΙΑ"



Χθες ήταν. Δεν είχα προλάβει να κλείσω τα μάτια μου. Μια φευγαλέα σκηνή, λες κι ήταν από κακιά ταινία.
Ξανάνοιξα τα μάτια, ήμουνα ξυπνητή, δεν ήταν όνειρο. Είχα ξαπλώσει άλλωστε, για λίγο, μόνο για λόγους υγείας, κι όχι για να κοιμηθώ. Πρωί ήταν.
Το μετέφρασα αλλιώς, αλλά... μάλλον, ΓΙ' ΑΥΤΟ, ήταν!

Είδα το Άγιο Σκήνωμα του Αγίου Εφραίμ, της Νέας Μάκρης, αλλά
(ΕΔΩ, διόρθωσα το κείμενο πολλές φορές, ώσπου να το μπορέσω να το περιγράψω σωστότερα...)

ΑΛΛΑ, η ΦΟΡΑ ΤΟΥ, ήταν αλλιώς!
Η ΑΓΙΑ ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ, έβλεπε προς το Ιερό, κι όχι όπως είναι στην πραγματικότητα.
Στο μέρος ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ, είχε ένα κορνίζωμα, υπερυψωμένο, έτσι όπως έχουν οι εικόνες με τα ξύλινα σταντ (κάκιστη στις περιγραφές), που χαιρετάμε μπαίνοντας σε Ιερούς Ναούς και που αλλάζουν συχνά, ανάλογα τον Τιμώμενο Άγιο, βάση ημερομηνίας και Γιορτής.

Ένα αγοράκι πλησίασε (ηλικίας 5-7), βαρέθηκε να κάνει τον κύκλο να χαιρετήσει κανονικά, ακούμπησε βιαστικά απ' το πίσω μέρος, τα δυο του χέρια στο κορνίζωμα και σκύβοντας μηχανικά και βιαστικά, κίνηση παπαγαλίας, για δευτερόλεπτα αγγαρείας και όχι Σεβασμού ή Πίστης, χαιρέτησε, (αεριστό φιλί), γύρισε και γελώντας, έφυγε.

Εκείνη τη στιγμή είδα το Άγιο Σώμα του Αγίου Εφραίμ, να πάλλεται, να τραντάζεται και άνοιξα τα μάτια, τρομαγμένη.

΄΄΄΄Κάτι ήθελε να μού πει, ότι ΤΟΝ στεναχωρεί, αφάνταστα, ΤΟΝ ΑΓΙΟ!
Αυτό ήταν. Σατανιστές, πολύ κοντά ΤΟΥ!(ΕΔΩ)

Το κρίμα είναι, που συμβαίνουν αυτά, κοντά σε ΠΗΓΕΣ ΠΙΣΤΗΣ!
Γιατί, άραγε;
Μήπως γιατί και οι ίδιοι οι "φύλακες" των Ιερών Πηγών μας, μολύνθηκαν;

Πόσο αργά να είναι πια, δεν ξέρω, μα την αλήθεια μου!

Μόνο λυπάμαι και απέχω.


Σχ. Δεν ξέρω αν εσείς, "βλέπετε" και "κάτι" άλλο, σ' αυτή την φωτογραφία που "έκλεψα" απ' το γκουγκλ.

***

Είναι η δεύτερη φορά που Μού, "εκπέμπει"  SOS, ο Άγιος Εφραίμ.

Η προηγούμενη ήταν πριν 14 μήνες.

...Για Δώρο ΤΟΥ, (ΞΕΡΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ το ΓΙΑΤΙ), πήγα ένα λευκό κερί φαναράκι που κρατάει 4-5 μέρες, (νομίζω) και μια εικόνα ΤΟΥ, ξύλινη (μεσαίου μεγέθους) και τα άφησα έξω απ' το εκκλησάκι ΤΟΥ, στον Βόλο. Το κερί το άναψα φυσικά, την εικόνα την "ασφάλισα" πίσω απ' τα καγκελάκια.

Βραδάκι τα πήγα.
Την άλλη μέρα το μεσημέρι που ξάπλωσα, είδα όνειρο, λεηλατημένο το εκκλησάκι, μέσα στον Ιερό ΤΟΥ, Χώρο, όμως, κι όχι απ' έξω.

Τ' απόγευμα, σηκώθηκα και πήγα να δω.
Απ' έξω έλειπαν το κερί μου και η εικόνίτσα που είχα πάει.
Ο δρόμος ήταν γεμάτος από ρούχα πεταμένα, ξεκίναγαν απ' τους κάδους απορρημάτων και έφταναν ως πέρα.
Ένα ζευγάρι τσιγγάνων, μεγάλης ηλικίας, ο άντρας έπινε καθιστός, απέναντι απ' το εκκλησάκι και η γυναίκα πιο εκεί, όρθια, ίσως περίμενε να φύγω, εγώ, αν όχι, να σηκωθεί ο άντρας της.
Σκηνή ζωής περιγράφω, αγαπώ τους τσιγγάνους, "σύμπτωση" το είπα, γιατί ξέρω πως πιστεύουν πολύ περισσότερο από μας.

Έφυγα λυπημένη.
Μέσα στο εκκλησάκι, δεν είχα εικόνα, δεν είδα. Ήταν κλειστά.
Άλλη μέρα που ρώτησα, δεν είχαν παραλάβει την εικονίτσα μου.

...Ευτυχώς, οι Άγιοί ΜΑΣ, είναι ΨΗΛΑ και Αθάνατοι!
Λυπούνται, ΜΑ ΞΕΡΟΥΝ, πως είναι και ΘΑ είναι ΑΙΩΝΙΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ!
Κάνουν Υπομονή, "έως ότου", ΕΚΕΙΝΟΙ ΞΕΡΟΥΝ, πότε θα θυμώσουν και με ποιους.

Είναι ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟΙ, δεν το αμφέβαλλα, ΠΟΤΕ!
Μόνο να ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΑΝΕ, που σταθήκαμε ανάξιοι να διαφυλάξουμε τα ΙΕΡΑ και τα ΟΣΙΑ ΜΑΣ!
Ας ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΦΩΤΗΣΗ, να βρούμε τον ΤΡΟΠΟ... να διορθώσουμε...

2 σχόλια:

  1. Να συμπληρώσω, ως προς το αγοράκι. Εννοείται ότι τα παιδάκια "παπαγαλίζουν" κινήσεις απ' τους μεγάλους, δηλαδή, απ' τις οικογένειές τους. Αυτό "δείχνει" αυτές και όχι τα παιδάκια, αλίμονο!
    Κάπως έτσι "χαιρετάμε" κι εμείς, σαν τα πρόβατα... συχνάκις, μέσα κι εγώ, εννοείται!

    Ίσως ξέρω ήδη, αυτό το αγοράκι, κι ίσως είναι "σκηνή" του μέλλοντος, δεν αποκλείεται. Γι' αυτό λέω πως το μυαλό μου πήγε αλλού, στην αρχή, πριν το άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι αυτή η είδηση, με την γη την επίπεδη. Δεν θυμάμαι αν το έχω γράψει και που. Να μείνει η απόδειξη! http://xreiazetai.blogspot.gr/2016/07/500.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή