Ο ΠΑΙΚΤΗΣ - Φιόντορ Ντοστογέφσκι, Ταξίδι, Γόνατο, ΤΗΝΟΣ, ΑΦΙΕΡΩΣΗ

Ο ΠΑΙΚΤΗΣ - Φιόντορ Ντοστογέφσκι, Ταξίδι, Γόνατο, ΤΗΝΟΣ, ΑΦΙΕΡΩΣΗ

(Αυτός ο τίτλος, μπορεί και ν' αλλάξει, παιδιά!)

***

Άθλιε σκλάβε, το ξέρεις ότι ένας μήνας μιας τέτοιας ζωής αξίζει περισσότερο απ' όλη την υπόλοιπη ζωή σου;

σελ. 220

Αμφέβαλλα άραγε έστω κι ελάχιστα για τον εαυτό μου;
σελ. 239

Εγώ, πάλι, δεν είχα που να πάω, κάθισα, κι έτσι από μόνος μου έγινα υπηρέτης.
σελ.241

Και τα κέρδισα αυτά ριψοκινδυνεύοντας κάτι παραπάνω κι από τη ζωή μου. τόλμησα να ριψοκινδυνεύψω και να 'μαι πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους!
σελ. 243

Να τι μπορεί να σημαίνει καμιά φορά το τελευταίο φιορίνι! Κι αν είχα χάσει τότε το κουράγιο μου, αν δεν είχα τολμήσει να ριψοκινδυνέψω;
Αύριο, αύριο θα τελειώσουν όλα!

Ο ΠΑΙΚΤΗΣ
Φιόντορ Ντοστογέφσκι

***
*****
Κάποτε δακτυλογραφούσα πολλά αποσπάσματα ή έκανα επιλογές σ' αυτά, απόψε, ότι πέτυχα και στα γρήγορα, για να προλάβω την μέρα που μπήκε βιαστική!

Αυτό το βιβλίο το είχα στην κουζίνα, από τότε που το πήρα, για να το διαβάσω πρώτο!
Δεν μού κάθονταν, όμως!
Μέχρι και που το ζύγισα μια μέρα του χειμώνα (τότε... με τις μερίδες του titroo.gr !!!), κι έλεγα, πόσο "βαρύ" να είναι, άραγε;

Έλα μου, ντε!
Πόσες μερίδες να βγάζει;
Καντάρια!

Την έταξα αυτή την ανάρτηση (την προσωπική μου) στον Χρήστο Αερικό, ΕΔΩ, τον τοξοβόλο, τον πολλάκις Πρωταθλητή, που ασχολείται με την Νίκη για τον Αθλητισμό και όχι για τον τζόγο, την δόξα  ή το χρήμα, με όλη μου την αγάπη, ευχόμενη ΥΓΕΙΑ και τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ στη ζωή του, γιατί το αξίζει και το μπορεί!

Να πω κι ότι το διάβασα πηγαίνοντας Τήνο, και τις τελευταίες σελίδες.... στο πολυμεταφυσικό μου, γυρίζοντας;

Να το πω, κι ότι θυμηθώ, στα σχόλια.


***
Στο πήγαινε Τήνο. Μόνο για πάρτη του, θα έχανα την θέα θαλάσσης, δεν το συζητάμε!

Γύρνα και Άνδρος.
Πολύς κόσμος και ... στα σκαλιά και στα πατώματα...

Μού την έσπαζε το θράσος της κοπελιάς, με τα χαϊδεμένα πόδια της κι υπήρχαν παππούδια που έψαχναν καρέκλες... (δε λέω για μένα, νεότατη!), δεν ήταν η μόνη, πολύ το θάρρος στα καράβια και στα άλλα Μέσα Μεταφοράς, δεν το συζητώ!

Έτυχε να τα φωτογραφήσω, αυτά τα όμορφα πόδια, απλά!

Χμ, ναι!
Η ροή με βοηθάει!
Περιηγήθηκα... μετά, έψαχνα για γνωστούς και "άλλα"

και πίσω απ' τις κουρτίνες έκρυψα δυο ευγενέστατες κυρίες,
"κάτσε, ώσπου να φύγεις!"

Α, να και η βάνα μου!
Δίπλα της κάθισα και διάβασα το υπόλοιπο βιβλίο, σταυροποδάκι... μια ΧΑΡΑ, κι ύστερα, ήρθαν...

Να, δυο κράμπες, με τελείωσαν!
Πρώτα στο δεξί, μετά στ' αριστερό, πόναγαν τα πόδια, μέχρι χθες!

Τόσος ποδαρόδρομος, ελάχιστη ξάπλα, τί να σού κάνουν;

Ρίσκαρα όμως κι ας κουράστηκα, χαλάλι!!!