Παραμονή Ψυχοσάββατου 2018 - Άγιος Εφραίμ - Παλαιό Νεκροταφείο Βόλου

Ψυχοσάββατο σήμερα, κι Αν, δεν μου έδινε ο Άγιος Εφραίμ, "παραπονούμενο" Σημάδι (πριν λίγο), δε θα ανέβαζα μεσημεριάτικα αυτή την ανάρτηση, που ήδη ανεβαίνουν ΕΔΩ οι φωτογραφίες κι εδώ τα λίγα λόγια.

Χρόνια πολλά, λόγω της μάννας, ξημερωβραδιαζόμουνα στο Παλαιό Νεκροταφείο Βόλου.
Εκεί έμαθα πως οι ψυχές μας, θέλουν απ' τα δικά μας χέρια, βρασμένο, έστω και σ' ένα μπρίκι, λίγο σταράκι και συχνά τρισάγια.
Εκεί έμαθα πως περιμένουν το χρυσό κόλλυβο, δηλαδή (οπωσδήποτε), το ασημένιο κουφετάκι, για να μην κλαίνε...
Εν ολίγοις, εκεί έκλαψα πολύ και φιλοσόφησα πολύ, απ' τα 30 μου και τη ζωή και τον θάνατο.
Το σοφό: "Μια στιγμή, μια Ζωή, μια Ζωή, μια Στιγμή",

διακοπή, προκύψασα, ώρα 2 και 35 μεσημέρι. Δεκτή.

**************

1. Κυκλαμίνα26 Μαΐου 2018 - 11:52 μ.μ.

   http://tamenoblog.blogspot.gr/2018/05/2.html
   Κι άλλη στιγμή, καλύτερα!

   ΑπάντησηΔιαγραφή
2. 
   Κατερίνα δε 'στάπα;27 Μαΐου 2018 - 11:01 π.μ.

   ...Ξέρω. Χρωστάω εξηγήσεις.
   Όμως... δεν εξηγούνται όλα, κι αν εξηγηθούν, δύσκολο να κατανοηθούν από τρίτους.
   
   Ροή;
   Ποιος την έχασε να την βρω εγώ;
   
   'Οπως κι αν έχει, οι φωτογραφίες που ανέβηκαν ανεξήγητες και κάπως βιαστικά, έχουν να κάνουν με "Φωτοσκιάσεις"... κατά τους άλλους.
   
   Υπάρχει μια ανάρτηση εδώ, παλιότερη, απ ότι είδα.
   
   http://tamenoblog.blogspot.gr/search/label/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20-%20%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82%20%CE%95%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BC
   
   ΤΟΝ κοίταξα κι αυτή την φορά, αρκετές φορές και από διαφορετικά σημεία, να δω, αν "άσπριζε"...
   
   Ναι... συνέβει, το "είδα", χωρίς να χτυπάει ο ήλιος... αλλά, αυτή τη φορά, Άλλο "ήθελε" να μου δείξει!
   
   ...Ανατριχιάζω, καθώς το θυμάμαι.
   
   Στην τελευταία φευγαλέα ματιά... "φορούσε γυαλιά"!
   Σοβαρός, "αυστηρός", "μιλούσαν' τα μάτια ΤΟΥ!
   
   Έφευγα, αυτή την φορά, δεν ήξερα τι ήθελε να μου πει, ο Άγιος.
   
   Βγήκα, φωτογράφησα... προχώρησα, έφυγα, συνέχισα την πορεία μου και το πρόγραμμά μου... τις δουλειές μου, φωτογράφισα κι άλλα, που δεν τα περίμενα στο πρόγραμμα...
   
   Μέρα ήταν, του Θεού, χωρίς "φωτοσκιάσεις".
   
   ...όλα ανεξήγητα, κι όλα εξηγημένα...
   Κάπως έτσι.

   ΑπάντησηΔιαγραφή

***

1. ΑπάντησηΔιαγραφή
2. 
   Κατερίνα δε 'στάπα;29 Μαΐου 2018 - 9:31 π.μ.

   Έχω αφήσει πολλά στη μέση, ξέρω...!
   
   Έλεγα: Το σοφό: "Μια στιγμή, μια Ζωή, μια Ζωή, μια Στιγμή", νομίζω πως ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να είναι στην ταμπέλα, κάθε Νεκροταφείου!
   Έτσι θα εμπεδώνει πιο εύκολα ο ζωντανός, τι σημαίνει ο Ιερός Χώρος που βλέπει ή "επισκέπτεται" και ίσως αυτό τον κάνει να ζει και λίγο πιο σωστά ατην γενική ζωή του.
   Αν η κάθε ταμπέλα, έγραφε, δε, και το : "Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες", ακόμα καλύτερα!
   
   Αυτό, όσον αφορά την μισή πρόταση.

   ΑπάντησηΔιαγραφή