Για την Υπερμέρα μου.

...Προσπάθησα να μπω νωρίτερα που ήμουνα φουριόζα... δεν με έβαζε.
Κόκκαλο η εντολή της σύνδεσης, πρώτη φορά, σήμερα.
Στο κόλλημα της αποσύνδεσης, έχω συνηθίσει.. Πατάω πολλές φορές και κάποια στιγμή, βγαίνω κι απ' τα μπλογκς.
Ως πότε θα κρατήσει αυτό, δεν ξέρω.

Τι θα έγραφα;
Για την Υπερμέρα μου.
Ας είμαστε ΚΑΛΑ, άλλη στιγμή, αναλυτικά, όπως ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ!.
Έχω πολλές πρόχειρες αναρτήσεις στο άλλο, ελπίζω πως θα "σταλούν", σήμερα, εκτός απροόπτου.
Να είστε Καλά, όσοι με νοιάζεστε, με χ τρόπους.
*************

YΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Της 11 Μάη 2018

Τι να γράψω;

Γι’ αλλού ξεκίνησα, πολλές δουλειές είχα να κάνω.

Πριν ξεκινήσω, Του είπα:

«Εσύ ξέρεις, Καλύτερα, πόσα θέλω να προλάβω! Όπου νομίζεις Εσύ, ότι πρέπει να πάω, οδήγησέ με!...»

Εκείνη τη στιγμή είδα μερικές τις λαμπάδες που είχαν ξεμείνει απ’ το Πάσχα.

Τις πήρα σκεφτόμενη: « Σίγουρα θα βρω εκκλησία, μπροστά μου!»

Στο ταξί,

…Άκουσα την φωνή μου να λέει: «Ανάληψη»!

Μου έχει ξανασυμβεί.

Είχα και τις λαμπάδες και τα λουλούδια…

Οι λαμπάδες όμως, δεν στέκονταν! Δεν είχε βάθος η άμμος των κεριών.

Οπότε ή στο καλαθάκι με τα καμμένα ή, ΑΝ είναι ανοιχτά, να μπω στην εκκλησιά!

*********

Είδα ότι ήταν ανοιχτά!

Ο Άγιος Λουκάς στην Ανάληψη Βόλου!

Δεν το ήξερα!
ΤΙ ΣΗΜΑΔΙ!
Πρώτη φορά "ευωδίαζε" έτσι η Εκκλησία, μπαίνοντας απ' την πόρτα!
Αν και υπήρχε μια γενική φασαρία, λόγω καθαριότητος, δεν χρησιμοποίησα φλας (ούτε στην μηχανή κατέχω πολλά), οπότε, ασπρόμαυρες!
ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ!
Μέχρι που βγήκα απ' την πόρτα του Ιερού Ναού, ευωδίαζε!
(Δεν έχω γράψει για ένα Σημάδι Του, σε "όνειρό" μου, ίσως, κάποτε! Τι να πρωτογράψει κανείς;)

Άγιε Εφραίμ, ΥΠΟΜΟΝΗ!

***********

Κι ύστερα, πήρα τον δρόμο για τις δουλειές μου και τον κατήφορο για κέντρο.

Κ.λ.π.

Σ’ ένα μαγαζί, πρόσεξα μια εικόνα Αγίου, μα ήταν κρυμμένη. Δεν φαίνονταν καλά.

Ήμουνα συγκλονισμένη κι απ’ τον Άγιο Λουκά, ήθελα να βεβαιωθώ.

Ρώτησα, δεν θυμόντουσαν, ζήτησα να ΤΟΝ δούμε.

Ώ, ναι! Ήταν ο Άγιος Νεκτάριος!
(Δεν φωτογράφησα)

Κι ύστερα, βρήκα έναν αρκετά γνωστό.

Μιλήσαμε και τα σχετικά και κάπου εκεί, μού λέει:

«Είχα πάει στον Άγιο Αθανάσιο, στο Άγιο Όρος! Αν έχεις δει στο ίντερνετ, Εκεί που ανεμίζουν την Ελληνική Σημαία, Εκεί, πήγα! Πολύ ζωντανός, Άγιος! Τρεις φορές πήγαν να τον πάρουν από Κει, πήρε φωτιά το μοναστήρι! Δε θέλει να φύγει, με τίποτα από Κει!»

…Είχα μείνει!

Τι σύμπτωση! Τι ΣΗΜΑΔΙ!

«…Αν είσαι τυχερή…να ψάξω…»

…Μόνο τυχερή;

Βρήκε και μου έδωσε μια εικονίτσα.

…..

Αυτό το τριαντάφυλλο, έχει την ιστορία του!
...Όπως και όλα τα τριαντάφυλλα του κόσμου!...

Τι να γράψω;

Από κει και πέρα, ευωδίαζε ΟΛΟΣ ο δρόμος μου!...

Στο λεωφορείο, παντού!

Υπερμέρα, είχα γράψει… ΝΑΙ!

Δεν είχα τελειώσει  όλες τις δουλειές μου, όχι, μα χάρηκα που ο Χριστός μας, με είχε οδηγήσει, ΠΡΩΤΑ, ΕΚΕΙ, για να "συναντήσω" τους Αγίους ΤΟΥ!