Ο Άγιος Γεράσιμος ο Νέος, ο εκ Μακρυνίτσης, στην Παναγία Φυτόκου 2/5/18 Νο 1
Πρόλογος (προσεχώς, ίσως!)
Έτυχε να πάω για πρώτη μου φορά, στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου, του Νέου, τότε, (ΕΔΩ)
Σημάδια
Έτυχε να μάθω απ' τις ειδήσεις, ΕΔΩ, κι είπα νοερά στον Άγιο, "θα προσπαθήσω να 'ρθω... κ.λ.π."
Μπορεί και να μην πήγαινα τελικά, Αν δεν είχα δυο δεδομένα συγκλονιστικά, ΔΙΚΑ ΤΟΥ, ΣΗΜΑΔΙΑ, νύχτα Πρωτομαγιάς... και πρωί στις 2 του Μάη.
Πήγα με Ταξί, αγωνιώντας να προλάβω την εκκλησία ανοιχτή.
Έφτασα μόλις, ο Ιερέας έλεγε:
Θέση για 1 βιντεάκι
https://www.youtube.com/watch?v=FaOvP-MNdD4
Μα.... να μην μπω;
Όσο κι αν βιάζομαι να προλάβω, δε γίνεται να προσπεράσω...
...Η μηχανούλα... στο αυτόματο, ώς συνήθως.
Ότι δεν προλάβουν τα μάτια μου... μπαστουνάκι κι εκείνη... όσο γίνεται.
Αν και η ροή της σειράς, μ' έβγαλε άρον - άρον να χαιρετήσω (κ.λ.π.), πρώτη αντίδραση:
"Άγιε μου, άσε με λίγο να σε χαρώ, όσο γίνεται, από ψηλά, δε Σε "χάρηκα", όπως και όσο ήθελα....Κ.λ.π.)
.... όπως συμβαίνει συνήθως... όταν είσαι στην ουρά. Ο προηγούμενος, πάντα σκέφτεται τον επόμενο, και δεν προλαβαίνει... να "συνδεθεί", επί της ουσίας... με το "Κάθε" Ιερό Πρόσωπο που συμβολίζει μια εικόνα.
Νόμιζα απ' την αρχή, πως η Εκκλησία θα κλείσει, κρατώντας τον Άγιο μακριά μου, κι είχα μεγάλο άγχος και στεναχώρια...
Όταν είδα, πόσες Ευκαιρίες μού δόθηκαν και μείναμε μόνοι μας, δεν το πίστευα, μέχρι που τελικά έμαθα, πως η Εκκλησία, δεν κλείνει!
Κι ύστερα... άλλη στεναχώρια:
"Μα, να ΤΟΝ αφήσουμε και Μόνο; Κι όλο ξαναγύριζα κοντά Του, μέχρι που μου έδωσε την ευκαιρία, να κάνω ξεχωριστές Προσευχές... για συγκεκριμένα πρόσωπα,....!
Πρόλογος (προσεχώς, ίσως!)
Έτυχε να πάω για πρώτη μου φορά, στην Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου, του Νέου, τότε, (ΕΔΩ)
Σημάδια
Έτυχε να μάθω απ' τις ειδήσεις, ΕΔΩ, κι είπα νοερά στον Άγιο, "θα προσπαθήσω να 'ρθω... κ.λ.π."
Μπορεί και να μην πήγαινα τελικά, Αν δεν είχα δυο δεδομένα συγκλονιστικά, ΔΙΚΑ ΤΟΥ, ΣΗΜΑΔΙΑ, νύχτα Πρωτομαγιάς... και πρωί στις 2 του Μάη.
Πήγα με Ταξί, αγωνιώντας να προλάβω την εκκλησία ανοιχτή.
Έφτασα μόλις, ο Ιερέας έλεγε:
Θέση για 1 βιντεάκι
https://www.youtube.com/watch?v=FaOvP-MNdD4
Μα.... να μην μπω;
Όσο κι αν βιάζομαι να προλάβω, δε γίνεται να προσπεράσω...
...Η μηχανούλα... στο αυτόματο, ώς συνήθως.
Ότι δεν προλάβουν τα μάτια μου... μπαστουνάκι κι εκείνη... όσο γίνεται.
Αν και η ροή της σειράς, μ' έβγαλε άρον - άρον να χαιρετήσω (κ.λ.π.), πρώτη αντίδραση:
"Άγιε μου, άσε με λίγο να σε χαρώ, όσο γίνεται, από ψηλά, δε Σε "χάρηκα", όπως και όσο ήθελα....Κ.λ.π.)
.... όπως συμβαίνει συνήθως... όταν είσαι στην ουρά. Ο προηγούμενος, πάντα σκέφτεται τον επόμενο, και δεν προλαβαίνει... να "συνδεθεί", επί της ουσίας... με το "Κάθε" Ιερό Πρόσωπο που συμβολίζει μια εικόνα.
Νόμιζα απ' την αρχή, πως η Εκκλησία θα κλείσει, κρατώντας τον Άγιο μακριά μου, κι είχα μεγάλο άγχος και στεναχώρια...
Όταν είδα, πόσες Ευκαιρίες μού δόθηκαν και μείναμε μόνοι μας, δεν το πίστευα, μέχρι που τελικά έμαθα, πως η Εκκλησία, δεν κλείνει!
Κι ύστερα... άλλη στεναχώρια:
"Μα, να ΤΟΝ αφήσουμε και Μόνο; Κι όλο ξαναγύριζα κοντά Του, μέχρι που μου έδωσε την ευκαιρία, να κάνω ξεχωριστές Προσευχές... για συγκεκριμένα πρόσωπα,....!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου