Προχωράμε... κι ας "πονάμε".

Βράδυ Μεγάλης Παρασκευής, 26/4/2019

...Στεναχωρέθηκα πολύ... με το χωριό μου...
Ζητιάνα μια ζωή, φωτογραφιών και στιγμών άλλων, να πάρω δόση "Πατρίδας" κι εγώ, έστω από μακριά.

...Δεν πειράζει. Όπου γης και Πατρίς, τελικά.
Έχουν μπερδέψει τις προσωπικές στιγμές με τις δημόσιες...
Κουράστηκα να ζητάω χάρες, ενώ θα έπρεπε να νοιάζονται και για την "διαφήμιση" Θρησκευτικών στιγμών και να έχουν τα του χωριού θέματα, (γενικώς), δημόσια. (Μιλάω για το Φεις)

Ότι είδα, είδα. Ότι πρόλαβα και "κράτησα", όκευ.
Προχωράμε.

Κράταγα το φεις ανοιχτό περιμένοντας αυτή την βραδιά.
Έπεσα σε "ιδιώτες".
Πονάει, κι έφυγα.

...Όχι, δεν είναι μόνο θέμα χάκερ. Είναι θέμα κακής νοοτροπίας.

Αυτά.
Χρόνια Πολλά!
Καλή Ανάσταση! (Κι όποτε την δημοσιεύσω την ανάρτηση. Έχει γίνει "φίρμα" το χωριό μου, δεν με χρειάζεται πια. Βγάζω πίκρα... ξέρω. Θα μου περάσει!)

Υγ. Μεγάλου Σαββάτου, πρωί. "Καλύφθηκα" αρκετά. Ευχαριστώ πολύ, ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ είχαν δημόσιες αναρτήσεις απ' το χωριό μου...