Αγία Παρασκευή - Μικρό, Λαύκου

Αγία Παρασκευή - Μικρό, Λαύκου

"Κάποια εκκλησία ή εξωκλήσι, υπάρχει εδώ, να πάω;" ρώτησα.
"Υπάρχει η Αγία Παρασκευή, αλλά θα το βρεις κλειστό."
"Αγία Παρασκευή;;;;;;;;;;;; Δεν πειράζει! Πώς θα το βρω;"
"Θα πάρεις την ανηφόρα και θα το δεις."

...Ένα καταμεσήμερο, πήρα τον ανήφορο...
Ανέβαινα, ανέβαινα, πουθενά εξωκλήσι.
Κατέβαινε ένας πλανώδιος μανάβης, με ανοιχτά τα μεγάφωνά του.
Τον ρώτησα.
"Τόσες φορές που έχω έρθει, δεν έτυχε να δω στον δρόμο εκκλησάκι. Τί να σου πω; Δεν είδα, δεν ξέρω!"

..."Αφού δεν είδε ο μανάβης, ας στρίψω μέσα στον χωματόδρομο, κι όπου με βγάλει", είπα μέσα μου, κι έτσι έκανα.

Κι έστριψα.
Κι Ω! Τι συγκίνηση! Ήταν εκεί, λίγα μέτρα πιο κάτω!

Εν γνώση μου το "ΚΛΕΙΣΤΟΝ".
Συνηθισμένη από αεροπλάνα που πετούν χαμηλά...
Η θέα είναι θέα και η Προσευχή, είτε μέσα, είτε έξω από μια εκκλησιά, είναι (σχεδόν), ίδια!
"Ακούνε" οι Άγιοι και οι Αγίες, αποδεδειγμένο.

...Με την Αγία Παρασκευή, "κάτι" μας ενώνει, "κάτι" μας χωρίζει...
Ξέρει, Εκείνη, Μεγάλη η Χάρη ΤΗΣ!

Κι εκεί που το χέρι, διέταζε το κλικ στην μηχανή, ενώ η ψυχή "μιλούσε", ένα φρουστ, άκουσαν τ' αυτιά μου και η ματιά μου "βλέπει" φευγαλέα μια φιγούρα, σα μοναχής με μαύρα, να περνάει και να χάνεται στο στενό!...
Φωτογράφησα... το στενό, συγκλονισμένη, φυσικά, όχι για "απόδειξη" (άλλωστε δεν "φαίνονται" ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΑ), γιατί απλά, έτσι και αλλιώς, ολόκληρο τον περίγυρο θα φωτογράφιζα, όπως κάνω, συνήθως.

...Έφυγα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής.
Τι κι αν ήταν κλειστά;
Εγώ ΤΗΝ επισκέφθηκα, Προσευχήθηκα, το Σημάδι μου το πήρα...

ΜΕΓΑΛΗ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ!
Βοήθειά μας!